egóismi, viðhengi, efi og fullt af ótta;
sársauki og ánægja, heiður og vanvirðu
þessu var lýst á ýmsan hátt.
Hann sjálfur skapar og sér sitt eigið drama.
Hann lýkur leiklistinni og svo, ó Nanak, hann einn er eftir. ||7||
Hvar sem hollustumaður hins eilífa Drottins er, er hann sjálfur þar.
Hann afhjúpar víðáttur sköpunar sinnar til dýrðar heilögum sínum.
Hann er sjálfur meistari beggja heima.
Lofgjörð hans er sjálfum sér einum.
Sjálfur kemur hann fram og spilar skemmtanir sínar og leiki.
Sjálfur nýtur hann ánægjunnar, en samt er hann óáreittur og ósnortinn.
Hann bindur nafn sitt hvern sem honum þóknast.
Hann lætur hvern sem honum þóknast að leika í leik sínum.
Hann er handan reiknings, ómældur, óteljandi og órannsakanlegur.
Eins og þú hvetur hann til að tala, ó Drottinn, svo talar þjónn Nanak. ||8||21||
Salok:
Ó Drottinn og meistari allra vera og skepna, þú sjálfur er alls staðar ríkjandi.
Ó Nanak, sá eini er allsráðandi; hvar er annað að sjá? ||1||
Ashtapadee:
Hann sjálfur er ræðumaðurinn og hann sjálfur er hlustandinn.