egoïsme, gehegtheid, twyfel en hope vrees;
pyn en plesier, eer en oneer
dit het op verskeie maniere beskryf geword.
Hy self skep en aanskou sy eie drama.
Hy sluit die drama af, en dan, o Nanak, Hy alleen bly. ||7||
Waar die Ewige Here se toegewyde ook al is, is Hy self daar.
Hy ontvou die uitspansel van Sy skepping tot eer van Sy Heilige.
Hy self is die Meester van beide wêrelde.
Sy Lof is aan Homself alleen.
Hy self voer en speel sy vermaaklikheid en speletjies.
Hy self geniet plesier, en tog is Hy onaangeraak en onaangeraak.
Hy heg wie Hy wil aan Sy Naam.
Hy laat wie Hy wil, in Sy spel speel.
Hy is onberekenbaar, onberekenbaar, ontelbaar en onpeilbaar.
Soos U hom inspireer om te praat, o Here, so praat dienskneg Nanak. ||8||21||
Salok:
O Heer en Meester van alle wesens en skepsele, Uself heers oral.
O Nanak, Die Een is allesoorheersend; waar is enige ander te sien? ||1||
Ashtapadee:
Hy self is die spreker, en Hy self is die luisteraar.