egotism, astú, amhras agus ualaí eagla;
pian agus pléisiúir, onóir agus mímhacántacht
rinneadh cur síos orthu seo ar bhealaí éagsúla.
Cruthaíonn sé é féin agus feiceann sé a dhráma féin.
Foirceannann sé an dráma, agus ansin, O Nanak, Fanann sé ina aonar. ||7||
Cibé áit a bhfuil tiomna an Tiarna Shíoraí, tá sé féin ann.
Nochtann sé fairsinge a chruthaithe chun glóire a Naoimh.
Tá sé féin ina Mháistir ar an dá shaol.
Is dó féin amháin atá a Mholadh.
Seinneann sé é féin agus imríonn sé a shiamsaí agus a chuid cluichí.
Baineann sé féin taitneamh as pléisiúir, agus fós níl aon tionchar air agus gan teagmháil leis.
Ceanglaíonn sé cibé duine is toil leis lena Ainm.
Cuireann sé faoi deara cibé duine is toil leis a imirt ina dhráma.
Tá sé thar a bheith ríofa, thar a bheith tábhachtach, gan chuntas agus gan sárú air.
Mar a spreagann tusa é chun labhairt, a Thiarna, mar a labhraíonn seirbhíseach Nanac. ||8||21||
Salok:
A Thiarna agus a Mháistir gach neach agus créatúr, tá Tú Féin i réim i ngach áit.
A Nanak, tá an tAon Uile-fhorleathan; cá bhfuil aon cheann eile le feiscint? ||1||
Ashtapadee:
Is é Sé Féin an cainteoir, agus Is é Féin an t-éisteoir.