ಅಹಂಕಾರ, ಬಾಂಧವ್ಯ, ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ಭಯದ ಹೊರೆಗಳು;
ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷ, ಗೌರವ ಮತ್ತು ಅವಮಾನ
ಇವುಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಅವನೇ ತನ್ನ ನಾಟಕವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ನಾಟಕವನ್ನು ಮುಗಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ, ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ. ||7||
ಸನಾತನ ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತನು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೋ ಅಲ್ಲಿ ಅವನೇ ಇದ್ದಾನೆ.
ಅವನು ತನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಯ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ತನ್ನ ಸಂತನ ಮಹಿಮೆಗಾಗಿ ತೆರೆದಿಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನೇ ಎರಡೂ ಲೋಕಗಳ ಒಡೆಯ.
ಅವನ ಹೊಗಳಿಕೆ ಅವನಿಗೇ.
ಅವನು ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ವಿನೋದ ಮತ್ತು ಆಟಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನೇ ಸುಖಭೋಗಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೂ ಆತನು ಬಾಧಿತನೂ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯನೂ ಆಗಿದ್ದಾನೆ.
ಅವನು ಇಷ್ಟಪಡುವವರನ್ನು ತನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ಇಷ್ಟಪಡುವವರನ್ನು ತನ್ನ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ, ಅಳತೆಗೆ ಮೀರಿದ, ಎಣಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ.
ಓ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಅವನನ್ನು ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವಂತೆ ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ||8||21||
ಸಲೋಕ್:
ಓ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳ ಒಡೆಯ, ನೀವೇ ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.
ಓ ನಾನಕ್, ಒಬ್ಬನೇ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ; ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು? ||1||
ಅಷ್ಟಪದೀ:
ಅವನೇ ಮಾತುಗಾರ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಕೇಳುಗ.