ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
मासु मासु करि मूरखु झगड़े गिआनु धिआनु नही जाणै ॥

मूर्ख लोक देह आणि मांसाबद्दल वाद घालतात, परंतु त्यांना ध्यान आणि आध्यात्मिक शहाणपणाबद्दल काहीही माहिती नसते.

ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
कउणु मासु कउणु सागु कहावै किसु महि पाप समाणे ॥

मांस कशाला म्हणतात आणि हिरव्या भाज्या कशाला म्हणतात? कशामुळे पाप होते?

ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
गैंडा मारि होम जग कीए देवतिआ की बाणे ॥

गेंडा मारून होमहवनाची मेजवानी करायची ही देवतांची सवय होती.

ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
मासु छोडि बैसि नकु पकड़हि राती माणस खाणे ॥

जे मांसाचा त्याग करतात आणि त्याच्याजवळ बसल्यावर नाक धरतात ते रात्री माणसांना खाऊन टाकतात.

ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
फड़ु करि लोकां नो दिखलावहि गिआनु धिआनु नही सूझै ॥

ते ढोंगीपणा करतात, आणि इतर लोकांसमोर शो करतात, परंतु त्यांना ध्यान किंवा आध्यात्मिक शहाणपणाबद्दल काहीही समजत नाही.

ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
नानक अंधे सिउ किआ कहीऐ कहै न कहिआ बूझै ॥

हे नानक, आंधळ्यांना काय म्हणावे? ते उत्तर देऊ शकत नाहीत किंवा काय बोलले आहे ते समजू शकत नाही.

ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
अंधा सोइ जि अंधु कमावै तिसु रिदै सि लोचन नाही ॥

ते एकटेच आंधळे आहेत, जे आंधळेपणाने वागतात. त्यांच्या हृदयात डोळे नाहीत.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
मात पिता की रकतु निपंने मछी मासु न खांही ॥

ते त्यांच्या आई आणि वडिलांच्या रक्तापासून तयार होतात, परंतु ते मासे किंवा मांस खात नाहीत.

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
इसत्री पुरखै जां निसि मेला ओथै मंधु कमाही ॥

पण रात्रीच्या वेळी स्त्री-पुरुष एकत्र आले की देहबुद्धीने एकत्र येतात.

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
मासहु निंमे मासहु जंमे हम मासै के भांडे ॥

देहात आपण गर्भधारणा करतो आणि देहात आपण जन्म घेतो; आम्ही देहाचे पात्र आहोत.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
गिआनु धिआनु कछु सूझै नाही चतुरु कहावै पांडे ॥

हे धर्मपंडित, तू स्वत:ला हुशार म्हणत असुनही तुला अध्यात्मिक बुद्धी आणि ध्यान याविषयी काहीच माहिती नाही.

ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
बाहर का मासु मंदा सुआमी घर का मासु चंगेरा ॥

हे स्वामी, बाहेरचे मांस वाईट आहे असे तुम्ही मानता, पण तुमच्या घरातल्यांचे मांस चांगले आहे.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
जीअ जंत सभि मासहु होए जीइ लइआ वासेरा ॥

सर्व प्राणी आणि प्राणी देह आहेत; आत्म्याने देहात आपले घर घेतले आहे.

ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
अभखु भखहि भखु तजि छोडहि अंधु गुरू जिन केरा ॥

ते न खाणारे खातात; ते जे खाऊ शकतात ते नाकारतात आणि सोडून देतात. त्यांचा एक शिक्षक आहे जो अंध आहे.

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
मासहु निंमे मासहु जंमे हम मासै के भांडे ॥

देहात आपण गर्भधारणा करतो आणि देहात आपण जन्म घेतो; आम्ही देहाचे पात्र आहोत.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
गिआनु धिआनु कछु सूझै नाही चतुरु कहावै पांडे ॥

हे धर्मपंडित, तू स्वत:ला हुशार म्हणत असुनही तुला अध्यात्मिक बुद्धी आणि ध्यान याविषयी काहीच माहिती नाही.

ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬਂੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
मासु पुराणी मासु कतेबीं चहु जुगि मासु कमाणा ॥

पुराणात मांसाला परवानगी आहे, बायबल आणि कुराणात मांसाला परवानगी आहे. चार युगांपासून मांसाचा वापर केला जात आहे.

ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
जजि काजि वीआहि सुहावै ओथै मासु समाणा ॥

हे पवित्र मेजवानी आणि विवाह उत्सवांमध्ये वैशिष्ट्यीकृत आहे; त्यामध्ये मांस वापरले जाते.

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
इसत्री पुरख निपजहि मासहु पातिसाह सुलतानां ॥

स्त्रिया, पुरुष, राजे, सम्राट यांची उत्पत्ती मांसापासून झाली आहे.

ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨੑ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
जे ओइ दिसहि नरकि जांदे तां उन का दानु न लैणा ॥

जर तुम्ही त्यांना नरकात जाताना पाहिले तर त्यांच्याकडून दान स्वीकारू नका.

ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
देंदा नरकि सुरगि लैदे देखहु एहु धिङाणा ॥

देणारा नरकात जातो, तर घेणारा स्वर्गात जातो - हा अन्याय पहा.

ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
आपि न बूझै लोक बुझाए पांडे खरा सिआणा ॥

तुम्ही स्वतःला समजत नाही, पण तुम्ही इतरांना उपदेश करता. हे पंडित, तुम्ही खरेच खूप शहाणे आहात.

ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
पांडे तू जाणै ही नाही किथहु मासु उपंना ॥

हे पंडित, मांसाची उत्पत्ती कोठून झाली हे तुला माहीत नाही.

ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
तोइअहु अंनु कमादु कपाहां तोइअहु त्रिभवणु गंना ॥

मका, ऊस आणि कापूस हे पाण्यापासून तयार होतात. तिन्ही जग पाण्यापासून निर्माण झाले.

ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
तोआ आखै हउ बहु बिधि हछा तोऐ बहुतु बिकारा ॥

पाणी म्हणतो, "मी अनेक प्रकारे चांगला आहे." पण पाणी अनेक रूपे घेते.

ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
एते रस छोडि होवै संनिआसी नानकु कहै विचारा ॥२॥

या स्वादिष्ट पदार्थांचा त्याग करून, माणूस खरा संन्यासी, अलिप्त संन्यासी बनतो. नानक चिंतन करून बोलतात. ||2||

Sri Guru Granth Sahib
शबद माहिती

शीर्षक: राग मलार
लेखक: गुरु नानक देव जी
पान: 1289 - 1290
ओळ क्रमांक: 15 - 9

राग मलार

मल्हार म्हणजे आत्म्यापासून होणारा संवेदनांचा संवाद, मनाला शांत आणि तजेलदार कसे व्हायचे हे दाखवणे. आपले ध्येय जलद आणि प्रयत्नाशिवाय गाठण्याच्या इच्छेने मन नेहमीच जळत असते, तथापि या रागात व्यक्त केलेल्या भावना मनाला शांती आणि तृप्ती आणण्यास सक्षम असतात. ते मनाला या शांततेत आणण्यास सक्षम आहे, समाधान आणि समाधानाची भावना आणते.