ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Primum Mehl:
ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
maas maas kar moorakh jhagarre giaan dhiaan nahee jaanai |Stulti de carne et carne disputant, sed de meditatione et sapientia spirituali nihil sciunt.
ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
kaun maas kaun saag kahaavai kis meh paap samaane |Quid caro, et quid olera? Quid peccatum ducit?
ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
gainddaa maar hom jag kee devatiaa kee baane |Solebat deorum rhinocerotum occidere, et ex holocaustis convivium facere.
ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
maas chhodd bais nak pakarreh raatee maanas khaane |Qui abrenuntiant carnibus, et prope sedentes nares tenent, noctu homines devorant.
ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
farr kar lokaan no dikhalaaveh giaan dhiaan nahee soojhai |hypocrisis exercent et coram aliis ostentant, sed de meditatione seu sapientia spirituali nihil intelligunt.
ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
naanak andhe siau kiaa kaheeai kahai na kahiaa boojhai |Nanak, quid populo caeco dici potest? Non possunt respondere, immo intelligere quae dicuntur.
ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
andhaa soe ji andh kamaavai tis ridai si lochan naahee |Soli caeci sunt, qui caecos agunt. Oculos non habent in corde suo.
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
maat pitaa kee rakat nipane machhee maas na khaanhee |Fiunt ex sanguine matrum et patrum, pisces autem non comedunt.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
eisatree purakhai jaan nis melaa othai mandh kamaahee |Sed cum homines de nocte conveniunt in carne.
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu ninme maasahu jame ham maasai ke bhaandde |In carne concipimur, in carne nascimur; Vasa carnis sumus.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
giaan dhiaan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paandde |Nihil scis sapientiae et meditationis spiritualis, quamvis callidum te dicas, o religiose discipulum.
ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
baahar kaa maas mandaa suaamee ghar kaa maas changeraa |Domine, credis quia caro extrinsecus mala est, caro autem eorum qui in domo tua sunt bona est.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
jeea jant sabh maasahu hoe jee leaa vaaseraa |Omnia entia et creaturae caro sunt; anima in carne domum suam recepit.
ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
abhakh bhakheh bhakh taj chhoddeh andh guroo jin keraa |Comedunt uneatable; quod edant rejiciunt ac relinquunt. Praeceptorem habent caecum.
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu ninme maasahu jame ham maasai ke bhaandde |In carne concipimur, in carne nascimur; Vasa carnis sumus.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
giaan dhiaan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paandde |Nihil scis sapientiae et meditationis spiritualis, quamvis callidum te dicas, o religiose discipulum.
ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬਂੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
maas puraanee maas katebanee chahu jug maas kamaanaa |Caro admittitur in Puraanas, cibus admittitur in Bibliis Alcorani. Per quattuor seculas cibus adhibitus est.
ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
jaj kaaj veeaeh suhaavai othai maas samaanaa |Solet in sacris festis et festivitatibus matrimonialibus; cibus in eis adhibetur.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
eisatree purakh nipajeh maasahu paatisaah sulataanaan |Mulieres, viri, reges et imperatores a carnibus oriuntur.
ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨੑ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
je oe diseh narak jaande taan una kaa daan na lainaa |Si videris eos ad infernum ire, tunc dona caritativa ab eis non accipias.
ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
dendaa narak surag laide dekhahu ehu dhingaanaa |Qui dat ad infernum, acceptor ad caelum pergit — hanc videte iniustitiam.
ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
aap na boojhai lok bujhaae paandde kharaa siaanaa |Te ipsum non intelligis, sed aliis praedicas. O Pandit, sapientissime quidem.
ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
paandde too jaanai hee naahee kithahu maas upanaa |O Pandit, nescis unde nata sit cibus.
ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
toeiahu an kamaad kapaahaan toeiahu tribhavan ganaa |Frumentum, cannae et risus ex aqua gignuntur. Tres mundos ex aqua.
ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
toaa aakhai hau bahu bidh hachhaa toaai bahut bikaaraa |Aqua dicit: «Multis modis bona sum». Sed aqua multas formas accipit.
ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
ete ras chhodd hovai saniaasee naanak kahai vichaaraa |2|His deliciarum relictis, unus verus Sannyaasee fit, eremita separatus. Nanak reflectitur et loquitur. ||2||
Raag Malaar
Malhar est communicatio animorum ab anima, ut mens ostendat quomodo refrigerari et recreari possit. Mens semper ardet cupiditate ad fines suos cito et sine labore, tamen affectus, qui in hoc Raag feruntur, possunt ad animum tranquillitatem et perfectionem inducere. Mentem in hanc tranquillitatem ingerere potest, cum satisfactione et animo.