ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

An Chéad Mhehl:

ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
maas maas kar moorakh jhagarre giaan dhiaan nahee jaanai |

Áitíonn na h-amadáin faoi fheoil agus faoi fheoil, ach níl aon eolas acu ar mhachnamh agus ar eagna spioradálta.

ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
kaun maas kaun saag kahaavai kis meh paap samaane |

Cad a dtugtar feoil, agus cad a dtugtar glasraí glas? Cad is cúis le peaca?

ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
gainddaa maar hom jag kee devatiaa kee baane |

Ba nós leis na déithe na srónbheannach a mharú, agus féasta a dhéanamh den íobairt dhóite.

ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
maas chhodd bais nak pakarreh raatee maanas khaane |

Iad siúd a thréigeann feoil, agus a shealbhaíonn a srón agus iad ina suí in aice léi, itheann siad fir san oíche.

ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
farr kar lokaan no dikhalaaveh giaan dhiaan nahee soojhai |

Cleachtann siad hypocrisy, agus déanann siad seó os comhair daoine eile, ach ní thuigeann siad aon rud faoi mhachnamh nó eagna spioradálta.

ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
naanak andhe siau kiaa kaheeai kahai na kahiaa boojhai |

Nanak, cad is féidir a rá leis na daoine dalla? Ní féidir leo freagra a thabhairt, nó fiú a thuiscint cad a deirtear.

ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
andhaa soe ji andh kamaavai tis ridai si lochan naahee |

Tá siad dall amháin, a ghníomhaíonn dall. Níl aon súile ina gcroí acu.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
maat pitaa kee rakat nipane machhee maas na khaanhee |

Déantar iad a tháirgeadh ó fhuil a máithreacha agus a n-aithreacha, ach ní itheann siad iasc nó feoil.

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
eisatree purakhai jaan nis melaa othai mandh kamaahee |

Ach nuair a thagann fir agus mná le chéile san oíche, tagann siad le chéile san fheoil.

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu ninme maasahu jame ham maasai ke bhaandde |

San fheoil a gintear sinn, agus san fheoil a bheirtear sinn; is soithí feola muid.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
giaan dhiaan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paandde |

Níl eolas agat ar eagna spioradálta ná ar mhachnamh, cé go dtugann tú cliste ort féin, a scoláire reiligiúnda.

ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
baahar kaa maas mandaa suaamee ghar kaa maas changeraa |

A mháistir, creideann tú go bhfuil feoil ar an taobh amuigh go holc, ach go bhfuil feoil na ndaoine atá i do theach féin go maith.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
jeea jant sabh maasahu hoe jee leaa vaaseraa |

Is feoil iad gach neach agus créatúr; tá an t-anam tar éis dul i mbun a bhaile san fheoil.

ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
abhakh bhakheh bhakh taj chhoddeh andh guroo jin keraa |

Itheann siad an uneatable; diúltaíonn siad agus tréigeann siad cad a d’fhéadfadh siad a ithe. Tá múinteoir dall acu.

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu ninme maasahu jame ham maasai ke bhaandde |

San fheoil a gintear sinn, agus san fheoil a bheirtear sinn; is soithí feola muid.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
giaan dhiaan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paandde |

Níl eolas agat ar eagna spioradálta ná ar mhachnamh, cé go dtugann tú cliste ort féin, a scoláire reiligiúnda.

ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬਂੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
maas puraanee maas katebanee chahu jug maas kamaanaa |

Ceadaítear feoil sna Puraanas, ceadaítear feoil sa Bhíobla agus sa Koran. Le linn na gceithre aois, baineadh úsáid as feoil.

ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
jaj kaaj veeaeh suhaavai othai maas samaanaa |

Tá sé le feiceáil i féilte naofa agus féilte pósta; úsáidtear feoil iontu.

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
eisatree purakh nipajeh maasahu paatisaah sulataanaan |

Tagann mná, fir, ríthe agus emperors ó fheoil.

ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨੑ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
je oe diseh narak jaande taan una kaa daan na lainaa |

Má fheiceann tú iad ag dul go hifreann, mar sin ná glac le bronntanais charthanachta uathu.

ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
dendaa narak surag laide dekhahu ehu dhingaanaa |

Téann an tabharthóir go hifreann, agus téann an glacadóir chun na bhflaitheas - féach ar an éagóir seo.

ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
aap na boojhai lok bujhaae paandde kharaa siaanaa |

Ní thuigeann tú do chuid féin, ach seanmóir tú do dhaoine eile. A Phandit, tá tú an-ciallmhar go deimhin.

ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
paandde too jaanai hee naahee kithahu maas upanaa |

A Phandit, níl a fhios agat cén áit ar tháinig feoil.

ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
toeiahu an kamaad kapaahaan toeiahu tribhavan ganaa |

Déantar arbhar, cána siúcra agus cadás as uisce. Tháinig na trí shaol ón uisce.

ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
toaa aakhai hau bahu bidh hachhaa toaai bahut bikaaraa |

Deir Uisce, "Tá mé go maith ar go leor bealaí." Ach bíonn go leor foirmeacha ag uisce.

ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
ete ras chhodd hovai saniaasee naanak kahai vichaaraa |2|

Ag tréigean na milseoga seo, déantar fíor-Sannyaasee, díthreabhach scoite. Déanann Nanak machnamh agus labhairt. ||2||

Sri Guru Granth Sahib
Eolas Shabad

Teideal: Raag Malaar
Scríbhneoir: Guru Nanak Dev Ji
Leathanach: 1289 - 1290
Líne Uimh.: 15 - 9

Raag Malaar

Is cumarsáid mothúcháin ón anam é Malhar, chun a thaispeáint don intinn conas a bheith fionnuar agus athnuachan. Bíonn an intinn ar lasadh i gcónaí leis an fonn a spriocanna a bhaint amach go tapa agus gan iarracht, ach tá na mothúcháin a chuirtear in iúl sa Raag seo in ann compord agus sásamh a thabhairt don intinn. Tá sé in ann an aigne a thabhairt isteach sa suaimhneas seo, rud a thugann sásamh agus sásamh.