ਜਾਪੁ ਸਾਹਿਬ

(ਅੰਗ: 29)


ਅਜਾਦ ਹੈਂ ॥੧੪੧॥

ਤੂੰ ਸਦਾ ਆਜ਼ਾਦ (ਸੁਤੰਤਰ) ਹੈਂ ॥੧੪੧॥

ਚਰਪਟ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ਚਰਪਟ ਛੰਦ: ਤੇਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਲ:

ਸਰਬੰ ਹੰਤਾ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈਂ,

ਸਰਬੰ ਗੰਤਾ ॥

ਤੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਸਰਬੰ ਖਿਆਤਾ ॥

ਤੂੰ ਸਭ ਵਿਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ('ਖਿਆਤਾ') ਹੈਂ,

ਸਰਬੰ ਗਿਆਤਾ ॥੧੪੨॥

ਤੂੰ ਸਭ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰ ਹੈਂ ॥੧੪੨॥

ਸਰਬੰ ਹਰਤਾ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ ਜੀਵਨ ਲੈਣ ਵਾਲਾ

ਸਰਬੰ ਕਰਤਾ ॥

ਅਤੇ ਸਭ ਦਾ ਕਰਤਾ ਹੈਂ,

ਸਰਬੰ ਪ੍ਰਾਣੰ ॥

ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ ਪ੍ਰਾਣ (ਜੀਵਨ)

ਸਰਬੰ ਤ੍ਰਾਣੰ ॥੧੪੩॥

ਅਤੇ ਸਭ ਦਾ ਤ੍ਰਾਣ (ਬਲ) ਹੈਂ ॥੧੪੩॥

ਸਰਬੰ ਕਰਮੰ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ ਕਰਮ-ਸਰੂਪ ਹੈਂ,

ਸਰਬੰ ਧਰਮੰ ॥

ਤੂੰ ਸਭ ਧਰਮਾਂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈਂ,

ਸਰਬੰ ਜੁਗਤਾ ॥

ਤੂੰ ਸਭ ਨਾਲ ਸੰਯੁਕਤ ਹੈਂ

ਸਰਬੰ ਮੁਕਤਾ ॥੧੪੪॥

ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੈਂ ॥੧੪੪॥

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ: ਤੇਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਲ:

ਨਮੋ ਨਰਕ ਨਾਸੇ ॥

ਹੇ ਨਰਕਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲੇ!

ਸਦੈਵੰ ਪ੍ਰਕਾਸੇ ॥

ਹੇ ਸਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ!

ਅਨੰਗੰ ਸਰੂਪੇ ॥

ਹੇ ਸ਼ਰੀਰਰਹਿਤ ਰੂਪ ਵਾਲੇ!

ਅਭੰਗੰ ਬਿਭੂਤੇ ॥੧੪੫॥

ਹੇ ਨਸ਼ਟ ਨਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸੰਪੱਤੀ ਵਾਲੇ! (ਤੈਨੂੰ) ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ ॥੧੪੫॥

ਪ੍ਰਮਾਥੰ ਪ੍ਰਮਾਥੇ ॥

ਹੇ ਦੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲੇ!