શબ્દ હજારે

(પાન: 3)

ਲੈਨਿ ਜੋ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਕੈ ਹੰਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

lain jo teraa naau tinaa kai hnau sad kurabaanai jaau |1| rahaau |

જેઓ તમારું નામ લે છે, તેમના માટે હું હંમેશ માટે બલિદાન છું. ||1||થોભો ||

ਕਾਇਆ ਰੰਙਣਿ ਜੇ ਥੀਐ ਪਿਆਰੇ ਪਾਈਐ ਨਾਉ ਮਜੀਠ ॥

kaaeaa rangan je theeai piaare paaeeai naau majeetth |

જો શરીર રંગનો વટ બની જાય, હે પ્રિય, અને નામ તેની અંદર રંગ તરીકે મૂકવામાં આવે,

ਰੰਙਣ ਵਾਲਾ ਜੇ ਰੰਙੈ ਸਾਹਿਬੁ ਐਸਾ ਰੰਗੁ ਨ ਡੀਠ ॥੨॥

rangan vaalaa je rangai saahib aaisaa rang na ddeetth |2|

અને જો આ કાપડને રંગનાર ડાયર ભગવાન માસ્ટર હોય તો - ઓહ, આવો રંગ અગાઉ ક્યારેય જોયો નથી! ||2||

ਜਿਨ ਕੇ ਚੋਲੇ ਰਤੜੇ ਪਿਆਰੇ ਕੰਤੁ ਤਿਨਾ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥

jin ke chole ratarre piaare kant tinaa kai paas |

જેમની શાલ એટલી રંગાઈ છે, હે પ્રિયતમ, તેમના પતિ ભગવાન હંમેશા તેમની સાથે છે.

ਧੂੜਿ ਤਿਨਾ ਕੀ ਜੇ ਮਿਲੈ ਜੀ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੩॥

dhoorr tinaa kee je milai jee kahu naanak kee aradaas |3|

હે પ્રિય ભગવાન, તે નમ્ર માણસોની ધૂળથી મને આશીર્વાદ આપો. નાનક કહે છે, આ મારી પ્રાર્થના છે. ||3||

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

aape saaje aape range aape nadar karee |

તે પોતે જ સર્જન કરે છે, અને તે પોતે જ આપણને અભિભૂત કરે છે. તે પોતે જ તેની કૃપાની ઝલક આપે છે.

ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਵੇਇ ॥੪॥੧॥੩॥

naanak kaaman kantai bhaavai aape hee raavee |4|1|3|

ઓ નાનક, જો આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે, તો તે પોતે તેનો આનંદ માણે છે. ||4||1||3||

ਤਿਲੰਗ ਮਃ ੧ ॥

tilang mahalaa 1 |

તિલાંગ, પ્રથમ મહેલ:

ਇਆਨੜੀਏ ਮਾਨੜਾ ਕਾਇ ਕਰੇਹਿ ॥

eaanarree maanarraa kaae karehi |

હે મૂર્ખ અને અજ્ઞાની આત્મા-કન્યા, તું આટલો અભિમાન કેમ કરે છે?

ਆਪਨੜੈ ਘਰਿ ਹਰਿ ਰੰਗੋ ਕੀ ਨ ਮਾਣੇਹਿ ॥

aapanarrai ghar har rango kee na maanehi |

તમારા પોતાના ઘરની અંદર, તમે તમારા ભગવાનના પ્રેમનો આનંદ કેમ લેતા નથી?

ਸਹੁ ਨੇੜੈ ਧਨ ਕੰਮਲੀਏ ਬਾਹਰੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥

sahu nerrai dhan kamalee baahar kiaa dtoodtehi |

હે મૂર્ખ કન્યા, તમારા પતિ ભગવાન ખૂબ નજીક છે; તમે તેને બહાર કેમ શોધો છો?

ਭੈ ਕੀਆ ਦੇਹਿ ਸਲਾਈਆ ਨੈਣੀ ਭਾਵ ਕਾ ਕਰਿ ਸੀਗਾਰੋ ॥

bhai keea dehi salaaeea nainee bhaav kaa kar seegaaro |

તમારી આંખોને શણગારવા માટે ભગવાનના ડરને મસ્કરા તરીકે લાગુ કરો, અને ભગવાનના પ્રેમને તમારું આભૂષણ બનાવો.

ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਲਾਗੀ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੋ ॥੧॥

taa sohaagan jaaneeai laagee jaa sahu dhare piaaro |1|

પછી, જ્યારે તમે તમારા પતિ ભગવાન માટે પ્રેમ નિભાવશો ત્યારે તમે એક સમર્પિત અને પ્રતિબદ્ધ આત્મા-વધૂ તરીકે ઓળખાશો. ||1||

ਇਆਣੀ ਬਾਲੀ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਾ ਧਨ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥

eaanee baalee kiaa kare jaa dhan kant na bhaavai |

મૂર્ખ યુવાન કન્યા શું કરી શકે, જો તેણી તેના પતિ ભગવાનને પસંદ ન કરતી હોય?

ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਸਾ ਧਨ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥

karan palaah kare bahutere saa dhan mahal na paavai |

તે ઘણી વખત આજીજી અને વિનંતી કરી શકે છે, પરંતુ તેમ છતાં, આવી કન્યા ભગવાનની હાજરીની હવેલી પ્રાપ્ત કરી શકશે નહીં.

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਧਾਵੈ ॥

vin karamaa kichh paaeeai naahee je bahuteraa dhaavai |

સારા કાર્યોના કર્મ વિના, કંઈપણ પ્રાપ્ત થતું નથી, જો કે તે ઉન્મત્તપણે આસપાસ દોડી શકે છે.

ਲਬ ਲੋਭ ਅਹੰਕਾਰ ਕੀ ਮਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

lab lobh ahankaar kee maatee maaeaa maeh samaanee |

તે લોભ, અભિમાન અને અહંકારનો નશો કરીને માયામાં મગ્ન છે.

ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਭਈ ਕਾਮਣਿ ਇਆਣੀ ॥੨॥

einee baatee sahu paaeeai naahee bhee kaaman eaanee |2|

તેણી તેના પતિ ભગવાનને આ રીતે મેળવી શકતી નથી; યુવાન કન્યા કેટલી મૂર્ખ છે! ||2||

ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਵਾਹੈ ਕਿਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥

jaae puchhahu sohaaganee vaahai kinee baatee sahu paaeeai |

જાઓ અને સુખી, શુદ્ધાત્મા-વધુઓને પૂછો કે તેઓ તેમના પતિ ભગવાનને કેવી રીતે મળ્યા?

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੀਐ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥

jo kichh kare so bhalaa kar maaneeai hikamat hukam chukaaeeai |

પ્રભુ જે કાંઈ કરે, તેને સારું માની લે; તમારી પોતાની હોંશિયારી અને સ્વ-ઇચ્છાને દૂર કરો.