Shabad Hazare

(Page: 3)

ਲੈਨਿ ਜੋ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਕੈ ਹੰਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

lain jo teraa naau tinaa kai hnau sad kurabaanai jaau |1| rahaau |

Unto those who take to Your Name, I am forever a sacrifice. ||1||Pause||

ਕਾਇਆ ਰੰਙਣਿ ਜੇ ਥੀਐ ਪਿਆਰੇ ਪਾਈਐ ਨਾਉ ਮਜੀਠ ॥

kaaeaa rangan je theeai piaare paaeeai naau majeetth |

If the body becomes the dyer's vat, O Beloved, and the Name is placed within it as the dye,

ਰੰਙਣ ਵਾਲਾ ਜੇ ਰੰਙੈ ਸਾਹਿਬੁ ਐਸਾ ਰੰਗੁ ਨ ਡੀਠ ॥੨॥

rangan vaalaa je rangai saahib aaisaa rang na ddeetth |2|

and if the Dyer who dyes this cloth is the Lord Master - O, such a color has never been seen before! ||2||

ਜਿਨ ਕੇ ਚੋਲੇ ਰਤੜੇ ਪਿਆਰੇ ਕੰਤੁ ਤਿਨਾ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥

jin ke chole ratarre piaare kant tinaa kai paas |

Those whose shawls are so dyed, O Beloved, their Husband Lord is always with them.

ਧੂੜਿ ਤਿਨਾ ਕੀ ਜੇ ਮਿਲੈ ਜੀ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੩॥

dhoorr tinaa kee je milai jee kahu naanak kee aradaas |3|

Bless me with the dust of those humble beings, O Dear Lord. Says Nanak, this is my prayer. ||3||

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

aape saaje aape range aape nadar karee |

He Himself creates, and He Himself imbues us. He Himself bestows His Glance of Grace.

ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਵੇਇ ॥੪॥੧॥੩॥

naanak kaaman kantai bhaavai aape hee raavee |4|1|3|

O Nanak, if the soul-bride becomes pleasing to her Husband Lord, He Himself enjoys her. ||4||1||3||

ਤਿਲੰਗ ਮਃ ੧ ॥

tilang mahalaa 1 |

Tilang, First Mehl:

ਇਆਨੜੀਏ ਮਾਨੜਾ ਕਾਇ ਕਰੇਹਿ ॥

eaanarree maanarraa kaae karehi |

O foolish and ignorant soul-bride, why are you so proud?

ਆਪਨੜੈ ਘਰਿ ਹਰਿ ਰੰਗੋ ਕੀ ਨ ਮਾਣੇਹਿ ॥

aapanarrai ghar har rango kee na maanehi |

Within the home of your own self, why do you not enjoy the Love of your Lord?

ਸਹੁ ਨੇੜੈ ਧਨ ਕੰਮਲੀਏ ਬਾਹਰੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥

sahu nerrai dhan kamalee baahar kiaa dtoodtehi |

Your Husband Lord is so very near, O foolish bride; why do you search for Him outside?

ਭੈ ਕੀਆ ਦੇਹਿ ਸਲਾਈਆ ਨੈਣੀ ਭਾਵ ਕਾ ਕਰਿ ਸੀਗਾਰੋ ॥

bhai keea dehi salaaeea nainee bhaav kaa kar seegaaro |

Apply the Fear of God as the maascara to adorn your eyes, and make the Love of the Lord your ornament.

ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਲਾਗੀ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੋ ॥੧॥

taa sohaagan jaaneeai laagee jaa sahu dhare piaaro |1|

Then, you shall be known as a devoted and committed soul-bride, when you enshrine love for your Husband Lord. ||1||

ਇਆਣੀ ਬਾਲੀ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਾ ਧਨ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥

eaanee baalee kiaa kare jaa dhan kant na bhaavai |

What can the silly young bride do, if she is not pleasing to her Husband Lord?

ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਸਾ ਧਨ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥

karan palaah kare bahutere saa dhan mahal na paavai |

She may plead and implore so many times, but still, such a bride shall not obtain the Mansion of the Lord's Presence.

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਧਾਵੈ ॥

vin karamaa kichh paaeeai naahee je bahuteraa dhaavai |

Without the karma of good deeds, nothing is obtained, although she may run around frantically.

ਲਬ ਲੋਭ ਅਹੰਕਾਰ ਕੀ ਮਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥

lab lobh ahankaar kee maatee maaeaa maeh samaanee |

She is intoxicated with greed, pride and egotism, and engrossed in Maya.

ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਭਈ ਕਾਮਣਿ ਇਆਣੀ ॥੨॥

einee baatee sahu paaeeai naahee bhee kaaman eaanee |2|

She cannot obtain her Husband Lord in these ways; the young bride is so foolish! ||2||

ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਵਾਹੈ ਕਿਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥

jaae puchhahu sohaaganee vaahai kinee baatee sahu paaeeai |

Go and ask the happy, pure soul-brides, how did they obtain their Husband Lord?

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੀਐ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥

jo kichh kare so bhalaa kar maaneeai hikamat hukam chukaaeeai |

Whatever the Lord does, accept that as good; do away with your own cleverness and self-will.