શબ્દ હજારે

(પાન: 4)

ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |

તેમના પ્રેમ દ્વારા, સાચી સંપત્તિ પ્રાપ્ત થાય છે; તમારી ચેતનાને તેમના કમળના ચરણ સાથે જોડો.

ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥

sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |

જેમ તમારા પતિ ભગવાન નિર્દેશ કરે છે, તેમ તમારે કાર્ય કરવું જોઈએ; તમારા શરીર અને મનને તેને સમર્પિત કરો, અને આ અત્તર તમારા પર લગાવો.

ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥

ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|

તેથી સુખી આત્મા-કન્યા બોલે છે, હે બહેન; આ રીતે, પતિ ભગવાનની પ્રાપ્તિ થાય છે. ||3||

ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥

aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |

તમારા સ્વત્વને છોડી દો, અને તેથી તમારા પતિ ભગવાનને મેળવો; અન્ય કઈ હોંશિયાર યુક્તિઓ કોઈ કામની છે?

ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |

જ્યારે પતિ ભગવાન આત્મા-કન્યા પર તેમની કૃપાદ્રષ્ટિથી જુએ છે, તે દિવસ ઐતિહાસિક છે - કન્યા નવ ખજાનાની પ્રાપ્તિ કરે છે.

ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥

aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |

તેણી જે તેના પતિ ભગવાન દ્વારા પ્રિય છે, તે સાચી આત્મા-વધૂ છે; ઓ નાનક, તે બધાની રાણી છે.

ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥

aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |

આમ તેણી તેના પ્રેમથી રંગાયેલી છે, આનંદથી નશામાં છે; દિવસ અને રાત, તે તેના પ્રેમમાં સમાઈ જાય છે.

ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥

sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|

તેણી સુંદર, ભવ્ય અને તેજસ્વી છે; તેણી ખરેખર જ્ઞાની તરીકે ઓળખાય છે. ||4||2||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soohee mahalaa 1 |

સૂહી, પ્રથમ મહેલ:

ਕਉਣ ਤਰਾਜੀ ਕਵਣੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਸਰਾਫੁ ਬੁਲਾਵਾ ॥

kaun taraajee kavan tulaa teraa kavan saraaf bulaavaa |

પ્રભુ, હું તમને કયો માપ, કયો વજન અને કયો નિર્ણાયક બોલાવીશ?

ਕਉਣੁ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਹਿ ਦੀਖਿਆ ਲੇਵਾ ਕੈ ਪਹਿ ਮੁਲੁ ਕਰਾਵਾ ॥੧॥

kaun guroo kai peh deekhiaa levaa kai peh mul karaavaa |1|

મારે કયા ગુરુ પાસેથી ઉપદેશ મેળવવો જોઈએ? મારે કોના દ્વારા તમારું મૂલ્ય આંકવું જોઈએ? ||1||

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

હે મારા પ્રિય પ્રિય ભગવાન, તમારી મર્યાદાઓ જાણીતી નથી.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

તમે પાણી, જમીન અને આકાશમાં વ્યાપેલા છો; તમે પોતે જ સર્વવ્યાપી છો. ||1||થોભો ||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

મન એ માપ છે, ચેતના એ વજન છે, અને તમારી સેવાનું પ્રદર્શન એ મૂલ્યાંકનકર્તા છે.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

મારા હૃદયમાં ઊંડે, હું મારા પતિ ભગવાનને તોલું છું; આ રીતે હું મારી ચેતના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરું છું. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

તમે પોતે જ બેલેન્સ, વજન અને માપ છો; તમે પોતે જ તોલનાર છો.

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

તમે પોતે જ જુઓ છો, અને તમે પોતે જ સમજો છો; તમે પોતે જ વેપારી છો. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

આંધળો, નિમ્ન વર્ગનો ભટકતો આત્મા, એક ક્ષણ માટે આવે છે, અને પળવારમાં વિદાય લે છે.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

તેની સંગમાં નાનક વસે છે; મૂર્ખ કેવી રીતે પ્રભુને પામી શકે? ||4||2||9||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સત્ય એ નામ છે. સર્જનાત્મક વ્યક્તિત્વ. નો ડર. કોઈ દ્વેષ નથી. ઇમેજ ઓફ ધ અનડાઇંગ. બિયોન્ડ બર્થ. સ્વ-અસ્તિત્વ. ગુરુની કૃપાથી: