શબ્દ હજારે

(પાન: 5)

ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥

raag bilaaval mahalaa 1 chaupade ghar 1 |

રાગ બિલાવલ, પહેલો મહેલ, ચૌ-પધાય, પહેલું ઘર:

ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ਕਹਾ ਹਉ ਮੀਆ ਤੇਰੀ ਕਵਨ ਵਡਾਈ ॥

too sulataan kahaa hau meea teree kavan vaddaaee |

તમે સમ્રાટ છો, અને હું તમને મુખ્ય કહું છું - આ તમારી મહાનતા કેવી રીતે ઉમેરે છે?

ਜੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੁ ਕਹਾ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥

jo too dehi su kahaa suaamee mai moorakh kahan na jaaee |1|

જેમ તમે મને પરવાનગી આપો છો, હું તમારી પ્રશંસા કરું છું, હે ભગવાન અને માસ્ટર; હું અજ્ઞાની છું, અને હું તમારી સ્તુતિ કરી શકતો નથી. ||1||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥

tere gun gaavaa dehi bujhaaee |

મહેરબાની કરીને મને એવી સમજણ આપો કે હું તમારા મહિમાના ગુણગાન ગાઈ શકું.

ਜੈਸੇ ਸਚ ਮਹਿ ਰਹਉ ਰਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jaise sach meh rhau rajaaee |1| rahaau |

હું તમારી ઇચ્છા અનુસાર સત્યમાં રહી શકું. ||1||થોભો ||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੁਝ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸਭ ਅਸਨਾਈ ॥

jo kichh hoaa sabh kichh tujh te teree sabh asanaaee |

જે કંઈ બન્યું છે, તે બધું તમારા તરફથી આવ્યું છે. તમે સર્વજ્ઞ છો.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨॥

teraa ant na jaanaa mere saahib mai andhule kiaa chaturaaee |2|

તમારી મર્યાદા જાણી શકાતી નથી, હે મારા ભગવાન અને માલિક; હું આંધળો છું - મારી પાસે શું ડહાપણ છે? ||2||

ਕਿਆ ਹਉ ਕਥੀ ਕਥੇ ਕਥਿ ਦੇਖਾ ਮੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥਨਾ ਜਾਈ ॥

kiaa hau kathee kathe kath dekhaa mai akath na kathanaa jaaee |

મારે શું કહેવું જોઈએ? વાત કરતી વખતે, હું જોવાની વાત કરું છું, પણ હું અવર્ણનીય વર્ણન કરી શકતો નથી.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਆਖਾ ਤਿਲੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੩॥

jo tudh bhaavai soee aakhaa til teree vaddiaaee |3|

જેમ તે તમારી ઇચ્છાને પસંદ કરે છે, હું બોલું છું; તે તમારી મહાનતાનો સૌથી નાનો ભાગ છે. ||3||

ਏਤੇ ਕੂਕ ਰਹਉ ਬੇਗਾਨਾ ਭਉਕਾ ਇਸੁ ਤਨ ਤਾਈ ॥

ete kook rhau begaanaa bhaukaa is tan taaee |

આટલા બધા કૂતરાઓમાં, હું બહિષ્કૃત છું; હું મારા શરીરના પેટ માટે ભસું છું.

ਭਗਤਿ ਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਜੇ ਹੋਇਗਾ ਤਾ ਖਸਮੈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੧॥

bhagat heen naanak je hoeigaa taa khasamai naau na jaaee |4|1|

હે નાનક, ભક્તિમય ભક્તિ વિના, તેમ છતાં, મારા ગુરુનું નામ મને છોડતું નથી. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

bilaaval mahalaa 1 |

બિલાવલ, પ્રથમ મહેલ:

ਮਨੁ ਮੰਦਰੁ ਤਨੁ ਵੇਸ ਕਲੰਦਰੁ ਘਟ ਹੀ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਾ ॥

man mandar tan ves kalandar ghatt hee teerath naavaa |

મારું મન મંદિર છે, અને મારું શરીર નમ્ર સાધકનું સાદું કપડું છે; મારા હૃદયની અંદર, હું પવિત્ર મંદિરમાં સ્નાન કરું છું.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਾਨਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵਾ ॥੧॥

ek sabad merai praan basat hai baahurr janam na aavaa |1|

શબ્દનો એક શબ્દ મારા મનમાં રહે છે; હું ફરીથી જન્મ લેવા નહિ આવું. ||1||

ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਦਇਆਲ ਸੇਤੀ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

man bedhiaa deaal setee meree maaee |

મારું મન દયાળુ ભગવાન દ્વારા વીંધાયેલું છે, હે મારી માતા!

ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥

kaun jaanai peer paraaee |

બીજાનું દુઃખ કોણ જાણી શકે?

ਹਮ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ham naahee chint paraaee |1| rahaau |

હું ભગવાન સિવાય બીજા કોઈનો વિચાર કરતો નથી. ||1||થોભો ||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥

agam agochar alakh apaaraa chintaa karahu hamaaree |

હે ભગવાન, દુર્ગમ, અગમ્ય, અદ્રશ્ય અને અનંત: કૃપા કરીને, મારી સંભાળ રાખો!

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ॥੨॥

jal thal maheeal bharipur leenaa ghatt ghatt jot tumaaree |2|

જળમાં, ભૂમિમાં અને આકાશમાં તું સર્વથા વ્યાપી છે. તમારો પ્રકાશ દરેક હૃદયમાં છે. ||2||

ਸਿਖ ਮਤਿ ਸਭ ਬੁਧਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ਮੰਦਿਰ ਛਾਵਾ ਤੇਰੇ ॥

sikh mat sabh budh tumaaree mandir chhaavaa tere |

બધા ઉપદેશો, સૂચનાઓ અને સમજણ તમારી છે; હવેલીઓ અને અભયારણ્યો પણ તમારા છે.