राग बिलावल, पहिली मेहल, चौ-पाध्ये, पहिले घर:
तू सम्राट आहेस आणि मी तुला सरदार म्हणतो - हे तुझ्या महानतेत कसे भर घालते?
तू मला परवानगी देतोस म्हणून, हे प्रभु आणि स्वामी, मी तुझी स्तुती करतो; मी अज्ञानी आहे, आणि मी तुझी स्तुती करू शकत नाही. ||1||
कृपा करून मला अशा समजुतीचा आशीर्वाद द्या, की मी तुझी स्तुती गाऊ शकेन.
तुझ्या इच्छेनुसार मी सत्यात राहू दे. ||1||विराम||
जे काही घडले आहे ते सर्व तुझ्याकडून आले आहे. तू सर्वज्ञ आहेस.
हे माझ्या स्वामी आणि स्वामी, तुझी मर्यादा ओळखता येत नाही; मी आंधळा आहे - मला काय शहाणपण आहे? ||2||
मी काय बोलू? बोलत असताना मी बघण्याचं बोलतो, पण वर्णन करता येत नाही.
तुझ्या इच्छेप्रमाणे मी बोलतो; तुमच्या महानतेचा हा फक्त एक छोटासा भाग आहे. ||3||
अनेक कुत्र्यांमध्ये, मी बहिष्कृत आहे; मी माझ्या शरीराच्या पोटासाठी भुंकतो.
हे नानक, भक्तिपूजन केल्याशिवाय, तरीही, माझ्या स्वामीचे नाम मला सोडत नाही. ||4||1||
बिलावल, पहिली मेहल:
माझे मन हे मंदिर आहे आणि माझे शरीर नम्र साधकाचे साधे वस्त्र आहे; माझ्या हृदयात खोलवर, मी पवित्र मंदिरात स्नान करतो.
शब्दाचा एक शब्द माझ्या मनात राहतो; मी पुन्हा जन्माला येणार नाही. ||1||
माझे मन दयाळू परमेश्वराने छेदले आहे, हे माझ्या आई!
दुसऱ्याचे दुःख कोण जाणू शकेल?
मी परमेश्वराशिवाय कोणाचाही विचार करत नाही. ||1||विराम||
हे प्रभु, अगम्य, अथांग, अदृश्य आणि अनंत: कृपया, माझी काळजी घ्या!
जलात, भूमीवर आणि आकाशात तू सर्वथा व्याप्त आहेस. तुझा प्रकाश प्रत्येक हृदयात आहे. ||2||
सर्व शिकवणी, सूचना आणि समज तुमचेच आहेत; वाड्या आणि अभयारण्येही तुमचीच आहेत.