ശബദ് ഹസാരേ

(പേജ്: 5)

ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥

raag bilaaval mahalaa 1 chaupade ghar 1 |

രാഗ് ബിലാവൽ, ആദ്യ മെഹൽ, ചൗ-പധയ്, ആദ്യ വീട്:

ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ਕਹਾ ਹਉ ਮੀਆ ਤੇਰੀ ਕਵਨ ਵਡਾਈ ॥

too sulataan kahaa hau meea teree kavan vaddaaee |

നിങ്ങളാണ് ചക്രവർത്തി, ഞാൻ നിങ്ങളെ ഒരു തലവൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു - ഇത് നിങ്ങളുടെ മഹത്വത്തെ എങ്ങനെ വർദ്ധിപ്പിക്കും?

ਜੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੁ ਕਹਾ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥

jo too dehi su kahaa suaamee mai moorakh kahan na jaaee |1|

നീ എന്നെ അനുവദിക്കുന്നതുപോലെ, കർത്താവേ, ഗുരുവേ, ഞാൻ നിന്നെ സ്തുതിക്കുന്നു; ഞാൻ അജ്ഞനാണ്, എനിക്ക് നിൻ്റെ സ്തുതികൾ ജപിക്കാൻ കഴിയില്ല. ||1||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥

tere gun gaavaa dehi bujhaaee |

അങ്ങയുടെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ഞാൻ ആലപിക്കാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.

ਜੈਸੇ ਸਚ ਮਹਿ ਰਹਉ ਰਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jaise sach meh rhau rajaaee |1| rahaau |

അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഞാൻ സത്യത്തിൽ വസിക്കട്ടെ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੁਝ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸਭ ਅਸਨਾਈ ॥

jo kichh hoaa sabh kichh tujh te teree sabh asanaaee |

എന്ത് സംഭവിച്ചാലും, എല്ലാം നിന്നിൽ നിന്നാണ് വന്നത്. നീ എല്ലാം അറിയുന്നവനാകുന്നു.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨॥

teraa ant na jaanaa mere saahib mai andhule kiaa chaturaaee |2|

എൻ്റെ നാഥാ, കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പരിധികൾ അറിയാൻ കഴിയില്ല. ഞാൻ അന്ധനാണ് - എനിക്ക് എന്ത് ജ്ഞാനമുണ്ട്? ||2||

ਕਿਆ ਹਉ ਕਥੀ ਕਥੇ ਕਥਿ ਦੇਖਾ ਮੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥਨਾ ਜਾਈ ॥

kiaa hau kathee kathe kath dekhaa mai akath na kathanaa jaaee |

ഞാൻ എന്ത് പറയണം? സംസാരിക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ കാണുന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു, പക്ഷേ വിവരണാതീതമായത് എനിക്ക് വിവരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਆਖਾ ਤਿਲੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੩॥

jo tudh bhaavai soee aakhaa til teree vaddiaaee |3|

നിൻ്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നു; അത് നിങ്ങളുടെ മഹത്വത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ചെറിയ കണിക മാത്രമാണ്. ||3||

ਏਤੇ ਕੂਕ ਰਹਉ ਬੇਗਾਨਾ ਭਉਕਾ ਇਸੁ ਤਨ ਤਾਈ ॥

ete kook rhau begaanaa bhaukaa is tan taaee |

ഇത്രയധികം നായ്ക്കൾക്കിടയിൽ, ഞാൻ ഒരു ബഹിഷ്കൃതനാണ്; എൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ വയറിനായി ഞാൻ കുരയ്ക്കുന്നു.

ਭਗਤਿ ਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਜੇ ਹੋਇਗਾ ਤਾ ਖਸਮੈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੧॥

bhagat heen naanak je hoeigaa taa khasamai naau na jaaee |4|1|

ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന കൂടാതെ, ഹേ നാനാക്ക്, എന്നിട്ടും, എൻ്റെ ഗുരുവിൻ്റെ നാമം എന്നെ വിട്ടു പോകുന്നില്ല. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

bilaaval mahalaa 1 |

ബിലാവൽ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਮਨੁ ਮੰਦਰੁ ਤਨੁ ਵੇਸ ਕਲੰਦਰੁ ਘਟ ਹੀ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਾ ॥

man mandar tan ves kalandar ghatt hee teerath naavaa |

എൻ്റെ മനസ്സാണ് ക്ഷേത്രം, എൻ്റെ ശരീരം വിനീതനായ അന്വേഷകൻ്റെ ലളിതമായ വസ്ത്രമാണ്; എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ, ഞാൻ വിശുദ്ധ ദേവാലയത്തിൽ കുളിക്കുന്നു.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਾਨਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵਾ ॥੧॥

ek sabad merai praan basat hai baahurr janam na aavaa |1|

ശബ്ദത്തിലെ ഒരു വാക്ക് എൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; ഞാൻ വീണ്ടും ജനിക്കാൻ വരില്ല. ||1||

ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਦਇਆਲ ਸੇਤੀ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

man bedhiaa deaal setee meree maaee |

കാരുണ്യവാനായ കർത്താവ് എൻ്റെ മനസ്സ് തുളച്ചുകയറുന്നു, എൻ്റെ അമ്മേ!

ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥

kaun jaanai peer paraaee |

മറ്റൊരാളുടെ വേദന ആർക്കറിയാം?

ਹਮ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ham naahee chint paraaee |1| rahaau |

ഞാൻ കർത്താവിനെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥

agam agochar alakh apaaraa chintaa karahu hamaaree |

കർത്താവേ, അപ്രാപ്യവും, മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതും, അദൃശ്യവും അനന്തവുമാണ്: ദയവായി, എന്നെ പരിപാലിക്കുക!

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ॥੨॥

jal thal maheeal bharipur leenaa ghatt ghatt jot tumaaree |2|

ജലത്തിലും കരയിലും ആകാശത്തിലും നീ പൂർണ്ണമായി വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ പ്രകാശം ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ഉണ്ട്. ||2||

ਸਿਖ ਮਤਿ ਸਭ ਬੁਧਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ਮੰਦਿਰ ਛਾਵਾ ਤੇਰੇ ॥

sikh mat sabh budh tumaaree mandir chhaavaa tere |

എല്ലാ പഠിപ്പിക്കലുകളും നിർദ്ദേശങ്ങളും ധാരണകളും നിങ്ങളുടേതാണ്; മാളികകളും സങ്കേതങ്ങളും നിങ്ങളുടേതാണ്.