شبد ہزارے

(صفحه: 5)

ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥

raag bilaaval mahalaa 1 chaupade ghar 1 |

Raag Bilaaval، First Mel، Chau-Padhay، خانه اول:

ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ਕਹਾ ਹਉ ਮੀਆ ਤੇਰੀ ਕਵਨ ਵਡਾਈ ॥

too sulataan kahaa hau meea teree kavan vaddaaee |

تو امپراتور هستی و من تو را رئیس می نامم - این چگونه به عظمت تو می افزاید؟

ਜੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੁ ਕਹਾ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥

jo too dehi su kahaa suaamee mai moorakh kahan na jaaee |1|

چنانکه به من اجازه می دهی، تو را ستایش می کنم ای خداوند و استاد. من جاهل هستم و نمی توانم ستایش تو را بخوانم. ||1||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥

tere gun gaavaa dehi bujhaaee |

خواهش می کنم به من چنین فهمی عطا کن تا بتوانم تسبیحات باشکوه تو را بخوانم.

ਜੈਸੇ ਸਚ ਮਹਿ ਰਹਉ ਰਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jaise sach meh rhau rajaaee |1| rahaau |

باشد که بر اساس اراده تو در حقیقت ساکن شوم. ||1||مکث||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੁਝ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸਭ ਅਸਨਾਈ ॥

jo kichh hoaa sabh kichh tujh te teree sabh asanaaee |

هر چه اتفاق افتاده است، همه از جانب تو آمده است. تو دانایی.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨॥

teraa ant na jaanaa mere saahib mai andhule kiaa chaturaaee |2|

حدود تو معلوم نیست ای مولای من. من نابینا هستم - چه حکمتی دارم؟ ||2||

ਕਿਆ ਹਉ ਕਥੀ ਕਥੇ ਕਥਿ ਦੇਖਾ ਮੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥਨਾ ਜਾਈ ॥

kiaa hau kathee kathe kath dekhaa mai akath na kathanaa jaaee |

چه بگویم؟ در حین صحبت، از دیدن صحبت می کنم، اما نمی توانم توصیف ناپذیری را توصیف کنم.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਆਖਾ ਤਿਲੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੩॥

jo tudh bhaavai soee aakhaa til teree vaddiaaee |3|

همانطور که اراده تو را می پسندد، من صحبت می کنم. این فقط کوچکترین ذره عظمت توست. ||3||

ਏਤੇ ਕੂਕ ਰਹਉ ਬੇਗਾਨਾ ਭਉਕਾ ਇਸੁ ਤਨ ਤਾਈ ॥

ete kook rhau begaanaa bhaukaa is tan taaee |

در میان این همه سگ، من یک طرد شده هستم. برای شکم بدنم پارس می کنم.

ਭਗਤਿ ਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਜੇ ਹੋਇਗਾ ਤਾ ਖਸਮੈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੧॥

bhagat heen naanak je hoeigaa taa khasamai naau na jaaee |4|1|

بدون عبادت، ای نانک، با این حال، هنوز نام استادم مرا رها نمی کند. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

bilaaval mahalaa 1 |

بلااول، اول مهل:

ਮਨੁ ਮੰਦਰੁ ਤਨੁ ਵੇਸ ਕਲੰਦਰੁ ਘਟ ਹੀ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਾ ॥

man mandar tan ves kalandar ghatt hee teerath naavaa |

ذهن من معبد است و بدن من پارچه ساده سالک فروتن است. در اعماق قلبم در حرم مطهر غسل می کنم.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਾਨਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵਾ ॥੧॥

ek sabad merai praan basat hai baahurr janam na aavaa |1|

کلمه واحد شاباد در ذهن من وجود دارد. من نمی آیم تا دوباره متولد شوم. ||1||

ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਦਇਆਲ ਸੇਤੀ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

man bedhiaa deaal setee meree maaee |

ذهن من توسط پروردگار مهربان نفوذ می کند، ای مادرم!

ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥

kaun jaanai peer paraaee |

چه کسی می تواند درد دیگری را بداند؟

ਹਮ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ham naahee chint paraaee |1| rahaau |

من به کسی جز پروردگار فکر نمی کنم. ||1||مکث||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥

agam agochar alakh apaaraa chintaa karahu hamaaree |

پروردگارا، دست نیافتنی، غیرقابل درک، نامرئی و نامتناهی: لطفاً مراقب من باش!

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ॥੨॥

jal thal maheeal bharipur leenaa ghatt ghatt jot tumaaree |2|

در آب، در زمین و در آسمان، تو کاملاً فراگیر هستی. نور تو در همه قلب هاست. ||2||

ਸਿਖ ਮਤਿ ਸਭ ਬੁਧਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ਮੰਦਿਰ ਛਾਵਾ ਤੇਰੇ ॥

sikh mat sabh budh tumaaree mandir chhaavaa tere |

همه آموزه ها، دستورالعمل ها و فهم ها از آن شماست. عمارت ها و حرم ها نیز مال شماست.