شبد ہزارے

(صفحه: 4)

ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |

با محبت او، ثروت واقعی به دست می آید. آگاهی خود را به پای نیلوفر آبی او پیوند دهید.

ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥

sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |

همانطور که پروردگار شوهر شما دستور می دهد، شما نیز باید عمل کنید. بدن و ذهن خود را به او بسپارید و این عطر را به خودتان بزنید.

ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥

ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|

ای خواهر، عروس روح شاد چنین می گوید. به این ترتیب، پروردگار شوهر حاصل می شود. ||3||

ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥

aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |

خودت را رها کن و پس شوهرت را به دست آوری. چه ترفندهای هوشمندانه دیگری فایده دارد؟

ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |

وقتی خداوند شوهر با نگاه مهربان خود به عروس روح می نگرد، آن روز تاریخی است - عروس نه گنج را به دست می آورد.

ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥

aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |

او که مورد محبت پروردگار شوهرش قرار می گیرد، عروس واقعی است. ای نانک او ملکه همه است.

ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥

aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |

بنابراین او با عشق او آغشته می شود و سرمست از لذت است. روز و شب، او در عشق او غرق است.

ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥

sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|

او زیبا، باشکوه و درخشان است. او به عنوان عاقل واقعی شناخته می شود. ||4||2||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soohee mahalaa 1 |

سوهی، مهل اول:

ਕਉਣ ਤਰਾਜੀ ਕਵਣੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਸਰਾਫੁ ਬੁਲਾਵਾ ॥

kaun taraajee kavan tulaa teraa kavan saraaf bulaavaa |

پروردگارا برای تو چه ترازو و چه وزنه و چه سنجشگری بخوانم؟

ਕਉਣੁ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਹਿ ਦੀਖਿਆ ਲੇਵਾ ਕੈ ਪਹਿ ਮੁਲੁ ਕਰਾਵਾ ॥੧॥

kaun guroo kai peh deekhiaa levaa kai peh mul karaavaa |1|

از چه استادی باید آموزش دریافت کنم؟ توسط چه کسی باید ارزش شما را ارزیابی کنم؟ ||1||

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

ای پروردگار عزیزم حدود تو معلوم نیست.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

تو آب و زمین و آسمان را فرا گرفته ای. تو خودت فراگیر هستی ||1||مکث||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

ذهن ترازو است، آگاهی اوزان است و عملکرد خدمت شما ارزیاب است.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

در اعماق قلبم، خداوند شوهرم را وزن می کنم. به این ترتیب آگاهی خود را متمرکز می کنم. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

ترازو، وزن و ترازو شما خودتان هستید. تو خودت وزن کشی

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

خودت می بینی و خودت می فهمی. شما خودتان معامله گر هستید. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

روح سرگردان نابینا و طبقه پایین، لحظه ای می آید و در یک لحظه می رود.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

نانک در شرکت او ساکن است. احمق چگونه می تواند به خداوند برسد؟ ||4||2||9||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

خدای یکتا خالق جهانی. حقیقت نام است. شخصیت خلاق. بدون ترس. بدون نفرت تصویر Undying. فراتر از تولد. خود موجود. به لطف گورو: