Shabad Hazare

(Pagina: 4)

ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |

Amore verae divitiae comparantur; ad lotos pedes conscientiam tuam.

ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥

sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |

Ut virum tuum, sic te agere debeas; illi corpus et mentem dede, et hoc unguentum tibi appone.

ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥

ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|

Sic beata anima sponsam fatur, o soror; hoc modo vir dominus habetur. ||3||

ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥

aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |

Da proprium tuum, et virum tuum obtine Dominum; quae aliae artes callidae alicujus usus sunt?

ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |

Cum Sponsam Domini Sponsam cum Sua Gratia Spectat Sponsus, dies ille historicus est - Novem thesauros obtinet sponsa.

ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥

aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |

Quae a viro Domino amatur, vera anima sponsa est; O Nanak, regina omnium est.

ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥

aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |

Amore sic imbuta, jucunditate inebriata; die ac nocte in amore suo consumitur.

ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥

sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|

Ipsa est speciosa, gloriosa et splendida; quae sapientibus verissime nota est. ||4||2||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soohee mahalaa 1 |

Soohee, Primum Mehl:

ਕਉਣ ਤਰਾਜੀ ਕਵਣੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਸਰਾਫੁ ਬੁਲਾਵਾ ॥

kaun taraajee kavan tulaa teraa kavan saraaf bulaavaa |

Quas scalas, quae pondera, et quid temptator voco te, Domine?

ਕਉਣੁ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਹਿ ਦੀਖਿਆ ਲੇਵਾ ਕੈ ਪਹਿ ਮੁਲੁ ਕਰਾਵਾ ॥੧॥

kaun guroo kai peh deekhiaa levaa kai peh mul karaavaa |1|

A quo guru disciplinam accipiam? A quo aestimari debeo? ||1||

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

Dilecte domine mi, fines tui non sunt cogniti.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

aquam, terram, caelum; Tu ipse es omnia. ||1||Pause||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

Mens est scala, pondera conscientia, et effectus servitutis tuae lanx.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

In corde meo penitus, sponsum meum perpendo; hoc modo conscientiam meam circumplector. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

Tu ipse es trutina, pondera et libra; Tu ipse es ponderator.

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

Ipse vides, et ipse intellegis; Tu ipse mercator. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

Caeca, humilis anima, vagatio, momento venit, momento abit.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

In comitatu suo Nanak habitat; quomodo potest stultus adsequi Dominum? ||4||2||9||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

Deus uniuersalis uniuersalis. Veritas nomen est. Creative Personified being. Nulla metus. Nulla odio leo. Imago immortalis. Infandum Nativitas. Existens. Per Guru's Gratia;