شبد ہزارے

(صفحو: 4)

ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |

سندس پيار سان، سچي دولت ملي ٿي. پنهنجي شعور کي هن جي لوٽس پيرن سان ڳنڍيو.

ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥

sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |

جيئن توهان جو مڙس رب هدايت ڪري ٿو، تنهنڪري توهان کي عمل ڪرڻ گهرجي؛ پنهنجي جسم ۽ دماغ کي هن جي حوالي ڪريو، ۽ هن خوشبوء کي پاڻ ڏانهن لڳايو.

ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥

ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|

ائين چئي ٿو خوش روح دلہن، اي ڀيڻ؛ اهڙيءَ طرح رب پاڪ ملي ٿو. ||3||

ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥

aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |

پنهنجي نفس کي ڇڏي ڏيو ۽ پنهنجي مڙس کي حاصل ڪريو. ٻيون ڪهڙيون چالاڪ چالون ڪنهن ڪم جون آهن؟

ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |

جڏهن مڙس رب پنهنجي رحمدل نظر سان روح جي ڪنوار کي ڏسندو آهي، اهو ڏينهن تاريخي آهي - ڪنوار کي نو خزانا حاصل ٿيندا آهن.

ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥

aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |

هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس جي پياري آهي، اها ئي سچي دلہن آهي. اي نانڪ، هوءَ سڀني جي راڻي آهي.

ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥

aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |

اهڙيءَ طرح هوءَ هن جي پيار سان ڀريل آهي، خوشيءَ جي نشي ۾ لت پت آهي. ڏينهن رات، هوءَ سندس محبت ۾ جذب ٿي ويندي آهي.

ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥

sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|

هوء خوبصورت آهي, شاندار ۽ شاندار؛ هوء واقعي دانشمند طور سڃاتو وڃي ٿو. ||4||2||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soohee mahalaa 1 |

سوهي، پهرين مهل:

ਕਉਣ ਤਰਾਜੀ ਕਵਣੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਸਰਾਫੁ ਬੁਲਾਵਾ ॥

kaun taraajee kavan tulaa teraa kavan saraaf bulaavaa |

ڪھڙي ماپ، ڪھڙي تول ۽ ڪھڙي مبصر توکي سڏيان، اي خداوند!

ਕਉਣੁ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਹਿ ਦੀਖਿਆ ਲੇਵਾ ਕੈ ਪਹਿ ਮੁਲੁ ਕਰਾਵਾ ॥੧॥

kaun guroo kai peh deekhiaa levaa kai peh mul karaavaa |1|

مون کي ڪهڙي گرو کان هدايت حاصل ڪرڻ گهرجي؟ مون کي ڪنهن جي طرفان توهان جي قيمت جو اندازو لڳائڻ گهرجي؟ ||1||

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

اي منهنجا پيارا رب، تنهنجون حدون نه ڄاڻن.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

تون پاڻي، زمين ۽ آسمان تي پکڙيل آهين. تون پاڻ ئي تمام وسيع آهين. ||1||روڪ||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

دماغ آهي پيمانو، شعور وزن، ۽ توهان جي خدمت جي ڪارڪردگي جو اندازو لڳائيندڙ آهي.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

منهنجي دل جي اندر، مون پنهنجي مڙس رب کي وزن ڪيو. هن طريقي سان آئون پنهنجي شعور تي ڌيان ڏيان ٿو. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

تون پاڻ آهين ترازو، وزن ۽ ماپ؛ تون پاڻ ئي وزندار آهين.

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

تون پاڻ ڏسين ٿو ۽ تون پاڻ سمجهين ٿو. تون پاڻ ئي واپاري آهين. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

انڌو، پست طبقو ڀڄندڙ روح، هڪ لمحي لاءِ اچي ٿو، ۽ هڪ پل ۾ هليو وڃي ٿو.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

ان جي صحبت ۾، نانڪ رهندو آهي؛ بيوقوف ڪيئن رب کي حاصل ڪري سگهي ٿو؟ ||4||2||9||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچ جو نالو آهي. تخليقي شخصيت. ڪو خوف. نه نفرت. The Undying جي تصوير. ڄمڻ کان ٻاهر. پاڻ ۾ موجود. گرو جي مهرباني: