ماجھ، پنجين مھل، چوٿون، پھريون بيت:
منهنجو ذهن گرو جي درشن جي برڪت وارو نظارو چاهي ٿو.
اُڃايل پکيءَ وانگر رڙيون ڪري ٿو.
منهنجي اُڃ نه لڌي آهي ۽ نه ئي مون کي سڪون ملي ٿو، سواءِ محبوب جي نظر کان. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو روح قربان آهي، محبوب بزرگ جي برڪت واري نظر تي. ||1||روڪ||
توهان جو چهرو تمام خوبصورت آهي، ۽ توهان جي لفظن جو آواز وجداني حڪمت پيدا ڪري ٿو.
ڪافي عرصو گذري چڪو آهي ته هن مينهن پکيءَ کي پاڻيءَ جي هڪ جهلڪ به نظر آئي آهي.
برڪت وارو آهي اها زمين جتي تون رهين ٿو، اي منهنجا دوست ۽ مبهم ديوي گرو. ||2||
مان قربان آهيان، مان هميشه لاءِ قربان آهيان، پنهنجي دوست ۽ قريب ديوي گرو تي. ||1||روڪ||
جڏهن مان صرف هڪ لمحي لاءِ توهان سان گڏ رهي نه سگهيو آهيان، ڪالي يوگا جو اونداهو دور منهنجي لاءِ اڀري آيو.
اي منهنجا محبوب رب توسان ڪڏهن ملندس؟
محبوب جي درٻار جي نظر کان سواءِ مان رات برداشت نه ٿو ڪري سگهان ۽ ننڊ نٿي اچي. ||3||
آءٌ قربان آهيان، منهنجو جان آهي قربان، انهيءَ سچي درگاهه تي. ||1||روڪ||
خوش قسمتيءَ سان مون کي سائين گروءَ سان ملاقات ٿي.
مون لافاني رب کي پنهنجي ذات جي گهر ۾ مليو آهي.
مان ھاڻي ھميشہ توھان جي خدمت ڪندس، ۽ مان توھان کان ڪڏھن به جدا نه ٿيندس، جيتوڻيڪ ھڪ پل لاءِ. ٻانهو نانڪ تنهنجو غلام آهي، اي محبوب مالڪ. ||4||
مان قربان آهيان جان قربان نوڪر نانڪ تنهنجو ٻانهو آهي، رب. ||روڪ||1||8||
ڌناسري، پھريون مھل، پھريون گھر، چو-پاڌي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچ جو نالو آهي. تخليقي شخصيت. ڪو خوف. نه نفرت. The Undying جي تصوير. ڄمڻ کان ٻاهر. پاڻ ۾ موجود. گرو جي مهرباني:
منهنجو روح ڊڄي ٿو؛ مون کي ڪنهن کي شڪايت ڪرڻ گهرجي؟