شبد ہزارے

(صفحو: 2)


ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣੁ ਸੇਵਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥
dookh visaaran seviaa sadaa sadaa daataar |1|

مان ان جي خدمت ڪريان ٿو، جيڪو مون کي منهنجا درد وساري ٿو. هو عطا ڪندڙ آهي، هميشه لاءِ. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਨੀਤ ਨਵਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saahib meraa neet navaa sadaa sadaa daataar |1| rahaau |

منھنجو پالڻھار ۽ مالڪ ھميشه نئون آھي. هو عطا ڪندڙ آهي، هميشه لاءِ. ||1||روڪ||

ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅੰਤਿ ਛਡਾਏ ਸੋਇ ॥
anadin saahib seveeai ant chhaddaae soe |

رات ڏينهن پنهنجي پالڻهار جي عبادت ڪندو آهيان. هو مون کي آخر ۾ بچائيندو.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੇਰੀ ਕਾਮਣੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੋਇ ॥੨॥
sun sun meree kaamanee paar utaaraa hoe |2|

ٻُڌِي ٻُڌِي، اي مُنهنجي سِرَ، مَنَ اَنَ پارَ. ||2||

ਦਇਆਲ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾ ॥
deaal terai naam taraa |

اي مهربان رب، تنهنجو نالو مون کي پار ڪري ٿو.

ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sad kurabaanai jaau |1| rahaau |

مان توکان سدا قربان آهيان. ||1||روڪ||

ਸਰਬੰ ਸਾਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
saraban saachaa ek hai doojaa naahee koe |

سڄي دنيا ۾، رڳو هڪ ئي سچو رب آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.

ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੩॥
taa kee sevaa so kare jaa kau nadar kare |3|

اُهو ئي رب جي عبادت ڪندو آهي، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪندو آهي. ||3||

ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਪਿਆਰੇ ਕੇਵ ਰਹਾ ॥
tudh baajh piaare kev rahaa |

توکان سواءِ اي محبوب، مان ڪيئن رهيس؟

ਸਾ ਵਡਿਆਈ ਦੇਹਿ ਜਿਤੁ ਨਾਮਿ ਤੇਰੇ ਲਾਗਿ ਰਹਾਂ ॥
saa vaddiaaee dehi jit naam tere laag rahaan |

مون کي اهڙي عظمت عطا ڪر، جو مان تنهنجي نالي سان جڙيل رهيس.

ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ਜਿਸੁ ਆਗੈ ਪਿਆਰੇ ਜਾਇ ਕਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
doojaa naahee koe jis aagai piaare jaae kahaa |1| rahaau |

ٻيو ڪوبه ڪونهي، اي محبوب، جنهن وٽ وڃي ڳالهائي سگهان. ||1||روڪ||

ਸੇਵੀ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਚੰਉ ਕੋਇ ॥
sevee saahib aapanaa avar na jaachnau koe |

مان پنھنجي پالڻھار جي خدمت ڪريان ٿو. مان ٻيو ڪو نه پڇان.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੪॥
naanak taa kaa daas hai bind bind chukh chukh hoe |4|

نانڪ سندس غلام آهي؛ لمحي لمحي، لمحي لمحن ۾، هو هن تي قربان آهي. ||4||

ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥੪॥੧॥
saahib tere naam vittahu bind bind chukh chukh hoe |1| rahaau |4|1|

اي منهنجا مالڪ، مان تنهنجي نالي تي قربان آهيان، لمحو، لمحو. ||1||روڪ||4||1||

ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੩ ॥
tilang mahalaa 1 ghar 3 |

تلنگ، پهرين مهل، ٽيون بيت:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਇਹੁ ਤਨੁ ਮਾਇਆ ਪਾਹਿਆ ਪਿਆਰੇ ਲੀਤੜਾ ਲਬਿ ਰੰਗਾਏ ॥
eihu tan maaeaa paahiaa piaare leetarraa lab rangaae |

هي جسم جو ڪپڙو مايا سان جڙيل آهي، اي محبوب. هي ڪپڙو لالچ ۾ رنگيل آهي.

ਮੇਰੈ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ਚੋਲੜਾ ਪਿਆਰੇ ਕਿਉ ਧਨ ਸੇਜੈ ਜਾਏ ॥੧॥
merai kant na bhaavai cholarraa piaare kiau dhan sejai jaae |1|

منھنجو پالڻھار انھن ڪپڙن مان راضي نه آھي، اي محبوبا. روح جي ڪنوار پنهنجي بستري تي ڪيئن وڃي سگهي ٿي؟ ||1||

ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ॥
hnau kurabaanai jaau miharavaanaa hnau kurabaanai jaau |

مان قربان آهيان، اي پيارا مهربان رب. مان توکان قربان آهيان.

ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ਤਿਨਾ ਕੈ ਲੈਨਿ ਜੋ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
hnau kurabaanai jaau tinaa kai lain jo teraa naau |

مان انهن تي قربان آهيان، جيڪي تنهنجو نالو وٺن ٿا.