مان ان جي خدمت ڪريان ٿو، جيڪو مون کي منهنجا درد وساري ٿو. هو عطا ڪندڙ آهي، هميشه لاءِ. ||1||
منھنجو پالڻھار ۽ مالڪ ھميشه نئون آھي. هو عطا ڪندڙ آهي، هميشه لاءِ. ||1||روڪ||
رات ڏينهن پنهنجي پالڻهار جي عبادت ڪندو آهيان. هو مون کي آخر ۾ بچائيندو.
ٻُڌِي ٻُڌِي، اي مُنهنجي سِرَ، مَنَ اَنَ پارَ. ||2||
اي مهربان رب، تنهنجو نالو مون کي پار ڪري ٿو.
مان توکان سدا قربان آهيان. ||1||روڪ||
سڄي دنيا ۾، رڳو هڪ ئي سچو رب آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
اُهو ئي رب جي عبادت ڪندو آهي، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪندو آهي. ||3||
توکان سواءِ اي محبوب، مان ڪيئن رهيس؟
مون کي اهڙي عظمت عطا ڪر، جو مان تنهنجي نالي سان جڙيل رهيس.
ٻيو ڪوبه ڪونهي، اي محبوب، جنهن وٽ وڃي ڳالهائي سگهان. ||1||روڪ||
مان پنھنجي پالڻھار جي خدمت ڪريان ٿو. مان ٻيو ڪو نه پڇان.
نانڪ سندس غلام آهي؛ لمحي لمحي، لمحي لمحن ۾، هو هن تي قربان آهي. ||4||
اي منهنجا مالڪ، مان تنهنجي نالي تي قربان آهيان، لمحو، لمحو. ||1||روڪ||4||1||
تلنگ، پهرين مهل، ٽيون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
هي جسم جو ڪپڙو مايا سان جڙيل آهي، اي محبوب. هي ڪپڙو لالچ ۾ رنگيل آهي.
منھنجو پالڻھار انھن ڪپڙن مان راضي نه آھي، اي محبوبا. روح جي ڪنوار پنهنجي بستري تي ڪيئن وڃي سگهي ٿي؟ ||1||
مان قربان آهيان، اي پيارا مهربان رب. مان توکان قربان آهيان.
مان انهن تي قربان آهيان، جيڪي تنهنجو نالو وٺن ٿا.