Shabad Hazare

(Leathanach: 4)

ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |

De réir a Ghrá, faightear fíorshaibhreas; do Chonaic nasc a chosa Lotus.

ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥

sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |

Mar a ordaíonn do Fhear céile a Thiarna, mar sin ní mór duit gníomhú; géill do chorp agus d'intinn dó, agus cuir an cumhrán seo i bhfeidhm ort féin.

ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥

ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|

Mar sin adeir an bhean-bhean shona, a dheirfiúr; ar an mbealach seo, faightear an Tiarna Fear céile. ||3||

ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥

aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |

Tabhair suas do féiniúlacht, agus mar sin faigh do Fear céile a Thiarna; cad iad na cleasa cliste eile atá in aon úsáid?

ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |

Nuair a bhreathnaíonn an Tiarna Fear céile ar an Bride anam lena Sracfhéachaint ghrásta, is lá stairiúil é sin - faigheann an bhrídeog na naoi seoda.

ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥

aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |

Sí a bhfuil grá ag a Fear céile a Thiarna, is í an bhrídeog anam; O Nanak, tá sí ina banríon ar fad.

ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥

aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |

Dá bhrí sin tá sí imbued lena Grá, ar meisce le háthas; lá agus oíche, tá sí gafa ina Grá.

ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥

sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|

Tá sí go hálainn, glórmhar agus iontach; tugtar fíor-chiall uirthi. ||4||2||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soohee mahalaa 1 |

Soohee, An Chéad Mhehl:

ਕਉਣ ਤਰਾਜੀ ਕਵਣੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਸਰਾਫੁ ਬੁਲਾਵਾ ॥

kaun taraajee kavan tulaa teraa kavan saraaf bulaavaa |

Cén scála, cad iad na meáchain, agus cén measúnóir a ghlaofaidh mé ort, a Thiarna?

ਕਉਣੁ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਹਿ ਦੀਖਿਆ ਲੇਵਾ ਕੈ ਪਹਿ ਮੁਲੁ ਕਰਾਵਾ ॥੧॥

kaun guroo kai peh deekhiaa levaa kai peh mul karaavaa |1|

Cén gúrú ar cheart dom teagasc a fháil uaidh? Cé aige ar cheart dom Do luach a mheas? ||1||

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

A Thiarna, a Mhuire, ní fios do theorainneacha.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

Téann tú tríd an uisce, an talamh, agus an spéir; Tá Tú Féin Uilechumhachtach. ||1||Sos||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

Is é aigne an scála, an Chonaic na meáchain, agus is é feidhmíocht Do sheirbhís an appraiser.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

Go domhain i mo chroí, meáigh mé mo Fhear céile a Thiarna; ar an mbealach seo dírím mo Chonaic. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

Is Tú Féin an chothromaíocht, na meáchain agus an scála; Is tusa an meáchainteoir féin.

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

Feiceann Tú Féin, agus tuigeann Tú Féin; Is Tú Féin an trádálaí. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

An t-anam dall, rang íseal fánaíochta, tagann sé ar feadh nóiméad, agus imíonn ar an toirt.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

Ina chuideachta, dwells Nanak; conas is féidir leis an amadán an Tiarna a bhaint amach? ||4||2||9||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Is é an Fhírinne an t-ainm. Duine Cruthaitheach. Gan Eagla. Gan Fuath. Íomhá An Undying. Thar Breithe. Féin-Bheith. Le Gúrú's Grace: