Raag Bilaaval, First Mehl, Chau-Padhay, Tŷ Cyntaf:
Ti yw'r Ymerawdwr, ac rwy'n dy alw'n bennaeth - sut mae hyn yn ychwanegu at Eich mawredd?
Fel yr wyt yn caniatáu imi, yr wyf yn dy ganmol, O Arglwydd a Meistr; Yr wyf yn anwybodus, ac ni allaf llafarganu Dy Ganmoliaeth. ||1||
Bendithia fi â'r fath ddeall, er mwyn imi ganu Dy Fendithion Gogoneddus.
Bydded i mi drigo mewn Gwirionedd, yn ôl Dy Ewyllys. ||1||Saib||
Beth bynnag sydd wedi digwydd, mae popeth wedi dod oddi wrthych chi. Rydych chi'n Holl-wybod.
Ni ellir gwybod dy derfynau, O fy Arglwydd a'm Meistr; Yr wyf yn ddall — pa ddoethineb sydd gennyf ? ||2||
Beth ddylwn i ei ddweud? Wrth siarad, siaradaf am weld, ond ni allaf ddisgrifio'r annisgrifiadwy.
Gan ei fod yn plesio Eich Ewyllys, yr wyf yn siarad; dim ond y darn lleiaf o'ch mawredd ydyw. ||3||
Ymhlith cymaint o gwn, yr wyf yn alltud; Rwy'n cyfarth am fol fy nghorff.
Heb addoliad defosiynol, O Nanak, er hyny, o hyd, nid yw Enw fy Meistr yn fy ngadael. ||4||1||
Bilaawal, Mehl Cyntaf:
Fy meddwl yw'r deml, a'm corff yw lliain syml y ceisiwr gostyngedig; yn ddwfn o fewn fy nghalon, yr wyf yn ymdrochi yn y gysegrfa sanctaidd.
Mae Un Gair y Shabad yn aros o fewn fy meddwl; ni ddeuaf i gael fy ngeni eto. ||1||
Yr Arglwydd trugarog, O fy mam, sy'n treiddio trwy fy meddwl!
Pwy all wybod poen rhywun arall?
Nid wyf yn meddwl am neb llai na'r Arglwydd. ||1||Saib||
O Arglwydd, anhygyrch, anfaddeuol, anweledig ac anfeidrol: os gwelwch yn dda, gofala amdanaf!
Yn y dŵr, ar y tir ac yn y nen, Yr wyt yn treiddio'n llwyr. Y mae dy Oleuni ym mhob calon. ||2||
Yr eiddoch yw pob dysgeidiaeth, cyfarwyddyd a dealltwriaeth; Eiddot ti hefyd yw'r plastai a'r cysegr.