Shabad Hazare

(Bladsy: 5)


ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
raag bilaaval mahalaa 1 chaupade ghar 1 |

Raag Bilaaval, First Mehl, Chau-Padhay, Eerste Huis:

ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ਕਹਾ ਹਉ ਮੀਆ ਤੇਰੀ ਕਵਨ ਵਡਾਈ ॥
too sulataan kahaa hau meea teree kavan vaddaaee |

U is die Keiser, en ek noem U 'n opperhoof - hoe dra dit by tot U grootheid?

ਜੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੁ ਕਹਾ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
jo too dehi su kahaa suaamee mai moorakh kahan na jaaee |1|

Soos U my toelaat, loof ek U, o Heer en Meester; Ek is onkundig, en ek kan nie U lof besing nie. ||1||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥
tere gun gaavaa dehi bujhaaee |

Seën my asseblief met soveel begrip, dat ek U heerlike lof kan besing.

ਜੈਸੇ ਸਚ ਮਹਿ ਰਹਉ ਰਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise sach meh rhau rajaaee |1| rahaau |

Mag ek in Waarheid woon, volgens U Wil. ||1||Pouse||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੁਝ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸਭ ਅਸਨਾਈ ॥
jo kichh hoaa sabh kichh tujh te teree sabh asanaaee |

Wat ook al gebeur het, het alles van U af gekom. Jy is Alwetend.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨॥
teraa ant na jaanaa mere saahib mai andhule kiaa chaturaaee |2|

U grense kan nie geken word nie, o my Heer en Meester; Ek is blind - watter wysheid het ek? ||2||

ਕਿਆ ਹਉ ਕਥੀ ਕਥੇ ਕਥਿ ਦੇਖਾ ਮੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥਨਾ ਜਾਈ ॥
kiaa hau kathee kathe kath dekhaa mai akath na kathanaa jaaee |

Wat moet ek sê? Terwyl ek praat, praat ek van sien, maar ek kan nie die onbeskryflike beskryf nie.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਆਖਾ ਤਿਲੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੩॥
jo tudh bhaavai soee aakhaa til teree vaddiaaee |3|

Soos dit U Wil behaag, spreek ek; dit is net die kleinste stukkie van U grootheid. ||3||

ਏਤੇ ਕੂਕ ਰਹਉ ਬੇਗਾਨਾ ਭਉਕਾ ਇਸੁ ਤਨ ਤਾਈ ॥
ete kook rhau begaanaa bhaukaa is tan taaee |

Tussen soveel honde is ek 'n uitgeworpene; Ek blaf vir my lyf se maag.

ਭਗਤਿ ਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਜੇ ਹੋਇਗਾ ਤਾ ਖਸਮੈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੧॥
bhagat heen naanak je hoeigaa taa khasamai naau na jaaee |4|1|

Sonder gewyde aanbidding, o Nanak, nogtans verlaat my Meester se Naam my nie. ||4||1||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bilaaval mahalaa 1 |

Bilaawal, Eerste Mehl:

ਮਨੁ ਮੰਦਰੁ ਤਨੁ ਵੇਸ ਕਲੰਦਰੁ ਘਟ ਹੀ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਾ ॥
man mandar tan ves kalandar ghatt hee teerath naavaa |

My verstand is die tempel, en my liggaam is die eenvoudige kleed van die nederige soeker; diep in my hart bad ek by die heilige heiligdom.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਾਨਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵਾ ॥੧॥
ek sabad merai praan basat hai baahurr janam na aavaa |1|

Die Een Woord van die Shabad bly in my gedagtes; Ek sal nie kom om wedergebore te word nie. ||1||

ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਦਇਆਲ ਸੇਤੀ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥
man bedhiaa deaal setee meree maaee |

My gedagtes word deur die Barmhartige Heer deurboor, o my moeder!

ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥
kaun jaanai peer paraaee |

Wie kan die pyn van 'n ander ken?

ਹਮ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ham naahee chint paraaee |1| rahaau |

Ek dink aan niemand anders as die Here nie. ||1||Pouse||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥
agam agochar alakh apaaraa chintaa karahu hamaaree |

O Heer, ontoeganklik, onpeilbaar, onsigbaar en oneindig: sorg asseblief vir my!

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ॥੨॥
jal thal maheeal bharipur leenaa ghatt ghatt jot tumaaree |2|

In die water, op die land en in die lug is U heeltemal deurdring. Jou Lig is in elke hart. ||2||

ਸਿਖ ਮਤਿ ਸਭ ਬੁਧਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ਮੰਦਿਰ ਛਾਵਾ ਤੇਰੇ ॥
sikh mat sabh budh tumaaree mandir chhaavaa tere |

Alle leringe, instruksies en begrippe is Joune; die herehuise en heiligdomme is ook joune.