سکھمنی صاحب

(صفحو: 18)

ਤੁਮਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨੀ ॥

tumaree gat mit tum hee jaanee |

تون ئي ڄاڻين ٿو تنهنجي حالت ۽ حد.

ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੮॥੪॥

naanak daas sadaa kurabaanee |8|4|

نانڪ، تنهنجو ٻانهو، هميشه لاءِ قربان آهي. ||8||4||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਦੇਨਹਾਰੁ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਕੈ ਲਾਗਹਿ ਆਨ ਸੁਆਇ ॥

denahaar prabh chhodd kai laageh aan suaae |

جيڪو خدا بخشيندڙ کي ڇڏي، پاڻ کي ٻين ڪمن ۾ لڳائي ٿو

ਨਾਨਕ ਕਹੂ ਨ ਸੀਝਈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥੧॥

naanak kahoo na seejhee bin naavai pat jaae |1|

- اي نانڪ، هو ڪڏهن به ڪامياب نه ٿيندو. نالي جي بغير، هو پنهنجي عزت وڃائي ڇڏيندو. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

asattapadee |

اشتاپدي:

ਦਸ ਬਸਤੂ ਲੇ ਪਾਛੈ ਪਾਵੈ ॥

das basatoo le paachhai paavai |

هو ڏهه شيون حاصل ڪري ٿو، ۽ انهن کي پنهنجي پويان رکي ٿو.

ਏਕ ਬਸਤੁ ਕਾਰਨਿ ਬਿਖੋਟਿ ਗਵਾਵੈ ॥

ek basat kaaran bikhott gavaavai |

هڪ شيء جي خاطر، هن پنهنجي ايمان کي ختم ڪري ڇڏيو آهي.

ਏਕ ਭੀ ਨ ਦੇਇ ਦਸ ਭੀ ਹਿਰਿ ਲੇਇ ॥

ek bhee na dee das bhee hir lee |

پر ڇا جيڪڏھن اھو ھڪڙي شيء نه ڏني وئي، ۽ ڏھ کڻي ويا؟

ਤਉ ਮੂੜਾ ਕਹੁ ਕਹਾ ਕਰੇਇ ॥

tau moorraa kahu kahaa karee |

پوءِ، بيوقوف ڇا چئي يا ڪري سگهي ٿو؟

ਜਿਸੁ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਨਾਹੀ ਚਾਰਾ ॥

jis tthaakur siau naahee chaaraa |

اسان جي پالڻھار ۽ ماسٽر طاقت سان منتقل نه ٿو ڪري سگهجي.

ਤਾ ਕਉ ਕੀਜੈ ਸਦ ਨਮਸਕਾਰਾ ॥

taa kau keejai sad namasakaaraa |

هن ڏانهن، هميشه لاء سجدو ڪرڻ ۾.

ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੀਠਾ ॥

jaa kai man laagaa prabh meetthaa |

اُهو، جنهن جي ذهن کي خدا مٺو لڳي

ਸਰਬ ਸੂਖ ਤਾਹੂ ਮਨਿ ਵੂਠਾ ॥

sarab sookh taahoo man vootthaa |

سڀ خوشيون هن جي ذهن ۾ اچي وڃن ٿيون.

ਜਿਸੁ ਜਨ ਅਪਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਆ ॥

jis jan apanaa hukam manaaeaa |

جيڪو رب جي مرضي تي قائم آهي،

ਸਰਬ ਥੋਕ ਨਾਨਕ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥

sarab thok naanak tin paaeaa |1|

اي نانڪ، سڀ شيون حاصل ڪري ٿو. ||1||

ਅਗਨਤ ਸਾਹੁ ਅਪਨੀ ਦੇ ਰਾਸਿ ॥

aganat saahu apanee de raas |

خدا بينڪر انسان کي لامحدود سرمايو ڏئي ٿو،

ਖਾਤ ਪੀਤ ਬਰਤੈ ਅਨਦ ਉਲਾਸਿ ॥

khaat peet baratai anad ulaas |

جيڪو کائي ٿو، پيئي ٿو ۽ ان کي خوشي ۽ خوشي سان خرچ ڪري ٿو.

ਅਪੁਨੀ ਅਮਾਨ ਕਛੁ ਬਹੁਰਿ ਸਾਹੁ ਲੇਇ ॥

apunee amaan kachh bahur saahu lee |

جيڪڏهن هن سرمائي مان ڪجهه بعد ۾ بئنڪر واپس ورتو وڃي،

ਅਗਿਆਨੀ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਕਰੇਇ ॥

agiaanee man ros karee |

جاهل ماڻهو پنهنجي ڪاوڙ ڏيکاري ٿو.