سکھمنی صاحب

(صفحو: 19)

ਅਪਨੀ ਪਰਤੀਤਿ ਆਪ ਹੀ ਖੋਵੈ ॥

apanee parateet aap hee khovai |

پاڻ پنهنجي ساک کي تباهه ڪري ٿو،

ਬਹੁਰਿ ਉਸ ਕਾ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

bahur us kaa bisvaas na hovai |

۽ مٿس وري اعتبار نه ڪيو ويندو.

ਜਿਸ ਕੀ ਬਸਤੁ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥

jis kee basat tis aagai raakhai |

جڏهن ڪو رب کي پيش ڪري ٿو، جيڪو رب جو آهي،

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨੈ ਮਾਥੈ ॥

prabh kee aagiaa maanai maathai |

۽ رضامندي سان خدا جي حڪم جي رضامندي سان،

ਉਸ ਤੇ ਚਉਗੁਨ ਕਰੈ ਨਿਹਾਲੁ ॥

aus te chaugun karai nihaal |

رب کيس چار ڀيرا خوش ڪندو.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ॥੨॥

naanak saahib sadaa deaal |2|

اي نانڪ، اسان جو رب ۽ ماسٽر هميشه لاء رحم ڪندڙ آهي. ||2||

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਮਾਇਆ ਕੇ ਹੇਤ ॥

anik bhaat maaeaa ke het |

مايا جي وابستگي جا ڪيترائي روپ ضرور ختم ٿي ويندا

ਸਰਪਰ ਹੋਵਤ ਜਾਨੁ ਅਨੇਤ ॥

sarapar hovat jaan anet |

- ڄاڻو ته اهي عارضي آهن.

ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਇਆ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥

birakh kee chhaaeaa siau rang laavai |

ماڻهو وڻ جي ڇانوَ سان پيار ڪري ٿو،

ਓਹ ਬਿਨਸੈ ਉਹੁ ਮਨਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥

oh binasai uhu man pachhutaavai |

۽ جڏهن اهو گذري ٿو، انهن جي ذهن ۾ افسوس محسوس ٿئي ٿو.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਨਹਾਰੁ ॥

jo deesai so chaalanahaar |

جيڪو ڏِسبو سو گذري ويندو.

ਲਪਟਿ ਰਹਿਓ ਤਹ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰੁ ॥

lapatt rahio tah andh andhaar |

۽ اڃا تائين، انڌا انڌا ان کي چمڪيندا آهن.

ਬਟਾਊ ਸਿਉ ਜੋ ਲਾਵੈ ਨੇਹ ॥

battaaoo siau jo laavai neh |

جيڪو هڪ گذرندڙ مسافر کي پنهنجو پيار ڏئي ٿو

ਤਾ ਕਉ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਕੇਹ ॥

taa kau haath na aavai keh |

هن طريقي سان هن جي هٿ ۾ ڪجهه به نه ايندو.

ਮਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਖਦਾਈ ॥

man har ke naam kee preet sukhadaaee |

اي دماغ، رب جي نالي جي محبت، سڪون ڏئي ٿي.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਲਏ ਲਾਈ ॥੩॥

kar kirapaa naanak aap le laaee |3|

اي نانڪ، رب، پنهنجي رحمت ۾، اسان کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو. ||3||

ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਧਨੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥

mithiaa tan dhan kuttanb sabaaeaa |

ڪوڙ آهن جسم، دولت ۽ سڀ رشتا.

ਮਿਥਿਆ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ॥

mithiaa haumai mamataa maaeaa |

ڪوڙ آهن انا، مالڪي ۽ مايا.

ਮਿਥਿਆ ਰਾਜ ਜੋਬਨ ਧਨ ਮਾਲ ॥

mithiaa raaj joban dhan maal |

ڪوڙ آهن طاقت، جوان، دولت ۽ ملڪيت.

ਮਿਥਿਆ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥

mithiaa kaam krodh bikaraal |

ڪوڙ آهن جنسي خواهش ۽ جهنگلي ڪاوڙ.