सुखमनी साहिब

(पान: 19)

ਅਪਨੀ ਪਰਤੀਤਿ ਆਪ ਹੀ ਖੋਵੈ ॥

अपनी परतीति आप ही खोवै ॥

तो स्वतःच स्वतःची विश्वासार्हता नष्ट करतो,

ਬਹੁਰਿ ਉਸ ਕਾ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

बहुरि उस का बिस्वासु न होवै ॥

आणि त्याच्यावर पुन्हा विश्वास ठेवला जाणार नाही.

ਜਿਸ ਕੀ ਬਸਤੁ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥

जिस की बसतु तिसु आगै राखै ॥

जेव्हा कोणी परमेश्वराला अर्पण करतो, जे परमेश्वराचे आहे,

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨੈ ਮਾਥੈ ॥

प्रभ की आगिआ मानै माथै ॥

आणि स्वेच्छेने देवाच्या आदेशाच्या इच्छेचे पालन करते,

ਉਸ ਤੇ ਚਉਗੁਨ ਕਰੈ ਨਿਹਾਲੁ ॥

उस ते चउगुन करै निहालु ॥

परमेश्वर त्याला चारपट आनंद देईल.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ॥੨॥

नानक साहिबु सदा दइआलु ॥२॥

हे नानक, आमचे प्रभु आणि स्वामी सदैव दयाळू आहेत. ||2||

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਮਾਇਆ ਕੇ ਹੇਤ ॥

अनिक भाति माइआ के हेत ॥

मायेची अनेक प्रकारची आसक्ती नक्कीच नाहीशी होईल

ਸਰਪਰ ਹੋਵਤ ਜਾਨੁ ਅਨੇਤ ॥

सरपर होवत जानु अनेत ॥

- ते क्षणिक आहेत हे जाणून घ्या.

ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਇਆ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥

बिरख की छाइआ सिउ रंगु लावै ॥

लोक झाडाच्या सावलीच्या प्रेमात पडतात,

ਓਹ ਬਿਨਸੈ ਉਹੁ ਮਨਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥

ओह बिनसै उहु मनि पछुतावै ॥

आणि ते निघून गेल्यावर त्यांच्या मनात पश्चात्ताप होतो.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਨਹਾਰੁ ॥

जो दीसै सो चालनहारु ॥

जे दिसते ते नाहीसे होईल.

ਲਪਟਿ ਰਹਿਓ ਤਹ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰੁ ॥

लपटि रहिओ तह अंध अंधारु ॥

आणि तरीही, आंधळ्यांपैकी आंधळे त्याला चिकटून राहतात.

ਬਟਾਊ ਸਿਉ ਜੋ ਲਾਵੈ ਨੇਹ ॥

बटाऊ सिउ जो लावै नेह ॥

जो प्रवास करणाऱ्या प्रवाशाला तिचे प्रेम देतो

ਤਾ ਕਉ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਕੇਹ ॥

ता कउ हाथि न आवै केह ॥

अशा प्रकारे तिच्या हातात काहीही येणार नाही.

ਮਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਖਦਾਈ ॥

मन हरि के नाम की प्रीति सुखदाई ॥

हे मन, भगवंताच्या नामाचे प्रेम शांती देते.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਲਏ ਲਾਈ ॥੩॥

करि किरपा नानक आपि लए लाई ॥३॥

हे नानक, प्रभु, त्याच्या कृपेने, आपल्याला स्वतःशी जोडतो. ||3||

ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਧਨੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥

मिथिआ तनु धनु कुटंबु सबाइआ ॥

खोटे म्हणजे शरीर, संपत्ती आणि सर्व नाती.

ਮਿਥਿਆ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ॥

मिथिआ हउमै ममता माइआ ॥

असत्य म्हणजे अहंकार, स्वत्व आणि माया.

ਮਿਥਿਆ ਰਾਜ ਜੋਬਨ ਧਨ ਮਾਲ ॥

मिथिआ राज जोबन धन माल ॥

असत्य म्हणजे शक्ती, तारुण्य, संपत्ती आणि संपत्ती.

ਮਿਥਿਆ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥

मिथिआ काम क्रोध बिकराल ॥

खोटे म्हणजे लैंगिक इच्छा आणि जंगली क्रोध.