ઔંકાર

(પાન: 14)

ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥

ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |

જંગલમાંથી જંગલમાં ભટકતા શોધતા તમને ખબર પડશે કે એ વસ્તુઓ તમારા પોતાના હૃદયના ઘરની અંદર છે.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥

satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|

સાચા ગુરુ દ્વારા એક થાઓ, તમે સંગઠિત રહેશો, અને જન્મ-મરણના દુઃખોનો અંત આવશે. ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥

naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |

વિવિધ ધાર્મિક વિધિઓ દ્વારા, વ્યક્તિને મુક્તિ મળતી નથી. પુણ્ય વિના, વ્યક્તિને મૃત્યુની નગરીમાં મોકલવામાં આવે છે.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |

કોઈની પાસે આ જગત કે પરલોક નહીં હોય; પાપી ભૂલો કરવાથી, વ્યક્તિને પસ્તાવો થાય છે અને અંતે પસ્તાવો થાય છે.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

તેની પાસે ન તો આધ્યાત્મિક જ્ઞાન છે કે ન તો ધ્યાન; ન તો ધાર્મિક શ્રદ્ધા કે ધ્યાન.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

નામ વિના, નિર્ભય કેવી રીતે થઈ શકે? તે અહંકારી અભિમાન કેવી રીતે સમજી શકે?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

હું ખૂબ થાકી ગયો છું - હું ત્યાં કેવી રીતે પહોંચી શકું? આ મહાસાગરનું કોઈ તળિયું કે અંત નથી.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

મારી પાસે કોઈ પ્રેમાળ સાથી નથી, જેની હું મદદ માટે પૂછી શકું.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

હે નાનક, "પ્રિય, પ્રિય" એવી બૂમ પાડીને, અમે એકતા સાથે એકરૂપ છીએ.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

જેણે મને અલગ કર્યો, તે મને ફરીથી જોડે છે; મારો ગુરુ પ્રત્યેનો પ્રેમ અનંત છે. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

પાપ ખરાબ છે, પણ પાપીને પ્રિય છે.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

તે પોતાની જાતને પાપથી લોડ કરે છે, અને પાપ દ્વારા તેની દુનિયાને વિસ્તૃત કરે છે.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

જે પોતાની જાતને સમજે છે તેનાથી પાપ દૂર છે.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

તે દુ:ખ કે વિયોગથી પીડિત નથી.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

નરકમાં પડવાથી કેવી રીતે બચી શકાય? તે મૃત્યુના દૂતને કેવી રીતે છેતરશે?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

આવવું અને જવું એ કેવી રીતે ભૂલી શકાય? અસત્ય ખરાબ છે, અને મૃત્યુ ક્રૂર છે.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

મન ગૂંચવણોથી ઘેરાયેલું છે, અને તે ફસાઈ જાય છે.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

નામ વિના કોઈનો ઉદ્ધાર કેવી રીતે થાય? તેઓ પાપમાં સડી જાય છે. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

વારંવાર કાગડો જાળમાં ફસાય છે.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

પછી તેને પસ્તાવો થાય છે, પણ હવે તે શું કરી શકે?