او انکار

(صفحو: 14)

ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥

ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |

ٻيلي کان ٻيلي ۾ گھمڻ سان، توهان کي معلوم ٿيندو ته اهي شيون توهان جي دل جي گهر ۾ آهن.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥

satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|

سچي گرو سان گڏ، توهان متحد رهندا، ۽ جنم ۽ موت جي تڪليف ختم ٿي ويندي. ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥

naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |

مختلف رسمن جي ذريعي، هڪ کي آزاد نه ٿو ملي. فضيلت کان سواء، هڪ موت جي شهر ڏانهن موڪليو ويندو آهي.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |

ڪنهن کي نه هي دنيا آهي نه آخرت. گناهن جي غلطين کي انجام ڏيڻ، انسان کي پشيمان ڪرڻ ۽ آخر ۾ توبهه ڪرڻ اچي ٿو.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

هن وٽ نه روحاني حڪمت آهي ۽ نه مراقبو؛ نه ئي ڌرمي ايمان ۽ مراقبو.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

نالي کان سواءِ، ڪيئن ٿو بي خوف؟ هُو ڪيئن سمجهي سگهي ٿو انا پرستيءَ کي؟

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

مان ڏاڍو ٿڪل آهيان- مان اتي ڪيئن پهچي سگهان ٿو؟ هن سمنڊ جو ڪو به پاسو يا انتها ناهي.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

مون وٽ ڪو به پيار ڪندڙ ساٿي ناهي، جنهن کان آئون مدد لاءِ پڇان.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

اي نانڪ، رڙ ڪري، ”محبوب، محبوب“، اسين وحدت الوجود سان گڏ آهيون.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

جنهن مون کي جدا ڪيو، مون کي ٻيهر متحد ڪري ٿو. گرو لاءِ منهنجو پيار لامحدود آهي. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

گناهه خراب آهي، پر گنهگار کي پيارو آهي.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

هو پاڻ کي گناهه سان ڀري ٿو، ۽ پنهنجي دنيا کي گناهه ذريعي وڌائي ٿو.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

گناهه ان کان پري آهي جيڪو پاڻ کي سمجهي ٿو.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

هو ڏک يا جدائي جو شڪار نه آهي.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

دوزخ ۾ وڃڻ کان ڪيئن بچي سگهجي ٿو؟ هو موت جي رسول کي ڪيئن ٺڳي سگهي ٿو؟

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

اچڻ ۽ وڃڻ کي ڪيئن وساري سگهجي ٿو؟ ڪوڙ خراب آهي، ۽ موت ظالم آهي.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

ذهن الجھنن ۾ ڦاٿل آهي، ۽ ان ۾ ڦاٿل آهي.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

نالي کان سواءِ، ڪو ڪيئن ٿو بچائي؟ اهي گناهه ۾ سڙي ويندا آهن. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

بار بار، ڪانو ڦاسي ۾ پوي ٿو.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

پوءِ هن کي پشيماني ٿئي ٿي، پر هاڻي ڪري به ڇا؟