او انکار

(صفحو: 15)

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

faathaa chog chugai nahee boojhai |

جيتوڻيڪ هو ڦاسي ويو آهي، هو کاڌي تي ڇڪيندو آهي. هو نه ٿو سمجهي.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

satagur milai ta aakhee soojhai |

جيڪڏهن هو سچي گرو سان ملي ٿو، ته هو پنهنجي اکين سان ڏسي ٿو.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

jiau machhulee faathee jam jaal |

مڇيءَ وانگر هو موت جي ڄار ۾ ڦاسي پيو آهي.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

vin gur daate mukat na bhaal |

ڪنهن ٻئي کان آزاديءَ جي طلب نه ڪريو، سواءِ گرو، عظيم عطا ڪندڙ.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

fir fir aavai fir fir jaae |

بار بار، هو اچي ٿو. بار بار، هو وڃي ٿو.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

eik rang rachai rahai liv laae |

هڪ رب جي محبت ۾ جذب ٿي وڃو، ۽ محبت سان ان تي توجهه رکو.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

eiv chhoottai fir faas na paae |39|

اهڙيءَ طرح تون بچي ويندين، ۽ تون وري ڦاسيءَ ۾ نه پوندين. ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |

هوءَ سڏي ٿي، ”ڀاءُ، اي ڀاءُ- رهي، اي ڀاءُ! پر هو هڪ اجنبي بڻجي ٿو.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |

هن جو ڀاءُ پنهنجي گهر ڏانهن روانو ٿيو، ۽ هن جي ڀيڻ جدائي جي درد سان سڙي ٿي.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |

هن دنيا ۾، هن جي پيء جي گهر، ڌيء، معصوم روح دلہن، پنهنجي جوان مڙس رب سان پيار ڪيو.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |

جيڪڏھن تون پنھنجي مڙس لاءِ آرزومند آھين، اي روح جي ڪنوار، ته پوءِ سچي گرو جي پيار سان خدمت ڪر.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |

ڪيڏو نه ٿورڙو روحاني طور تي عقلمند، جيڪي سچي گرو سان ملن ٿا، ۽ حقيقت کي سمجهن ٿا.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |

تمام شاندار عظمت رب ۽ ماسٽر جي هٿن ۾ آهي. هو انهن کي عطا ڪري ٿو، جڏهن هو راضي ٿئي ٿو.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |

ڪيڏا ناياب آھن جيڪي گرو جي ڪلام تي غور ڪن؛ اهي گرومخ بڻجي ويندا آهن.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|

هيءَ آهي وڏي ذات جي باني؛ ان جي ذريعي، هڪ پنهنجي اندروني وجود جي گهر ۾ رهي ٿو. ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |

ٽڪرا ٽڪرا ۽ ٽوڙڻ، هو پيدا ڪري ٿو ۽ ٻيهر پيدا ڪري ٿو. پيدا ڪرڻ، هو ٻيهر ٽوڙي ٿو. هو تعمير ڪري ٿو جيڪو هن ڊاهي ڇڏيو آهي، ۽ جيڪو هن ٺاهيو آهي ان کي ڊاهي ٿو.

ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥

sar bhar sokhai bhee bhar pokhai samarath veparavaahai |

هو انهن تلاءَ کي سڪي ٿو، جيڪي ڀرجي ويا آهن، ۽ سڪل ٽينڪن کي وري ڀري ٿو. هو تمام طاقتور ۽ آزاد آهي.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

bharam bhulaane bhe divaane vin bhaagaa kiaa paaeeai |

شڪ ۾ ڦاٿل، اهي چريو ٿي ويا آهن. قسمت جي بغير، انهن کي ڇا حاصل ڪيو؟

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥

guramukh giaan ddoree prabh pakarree jin khinchai tin jaaeeai |

گرومخ ڄاڻن ٿا ته خدا کي تار آهي؛ جتي هو ان کي ڇڪي ٿو، انهن کي وڃڻ گهرجي.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥

har gun gaae sadaa rang raate bahurr na pachhotaaeeai |

جيڪي رب جي شان ۾ گيت ڳائين ٿا، اُهي سدائين سندس محبت ۾ رڌل آهن. اهي ڪڏهن به افسوس محسوس نه ڪندا.