ஓங்கார்

(பக்கம்: 15)

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

faathaa chog chugai nahee boojhai |

அவன் மாட்டிக்கொண்டாலும், அவன் உணவைக் குத்துகிறான்; அவனுக்கு புரியவில்லை.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

satagur milai ta aakhee soojhai |

அவர் உண்மையான குருவை சந்தித்தால், அவர் கண்களால் பார்க்கிறார்.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

jiau machhulee faathee jam jaal |

ஒரு மீனைப் போல அவன் மரணக் கயிற்றில் சிக்கிக் கொள்கிறான்.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

vin gur daate mukat na bhaal |

மகத்தான கொடையாளியான குருவைத் தவிர வேறு யாரிடமும் விடுதலை தேடாதீர்கள்.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

fir fir aavai fir fir jaae |

மீண்டும் மீண்டும், அவர் வருகிறார்; மீண்டும் மீண்டும், அவர் செல்கிறார்.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

eik rang rachai rahai liv laae |

ஏக இறைவனின் மீது அன்பில் மூழ்கி, அவர் மீது அன்பாக கவனம் செலுத்துங்கள்.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

eiv chhoottai fir faas na paae |39|

இந்த வழியில் நீங்கள் இரட்சிக்கப்படுவீர்கள், மேலும் நீங்கள் மீண்டும் வலையில் விழ மாட்டீர்கள். ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |

“அண்ணே, அண்ணே - இருங்க, அண்ணே!” என்று அழைக்கிறாள். ஆனால் அவன் அந்நியனாகிறான்.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |

அவளுடைய சகோதரன் தன் சொந்த வீட்டிற்குப் புறப்படுகிறான், அவனுடைய சகோதரி பிரிவின் வலியால் எரிகிறார்.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |

இந்த உலகில், அவளுடைய தந்தையின் வீட்டில், மகள், அப்பாவி ஆன்மா மணமகள், தனது இளம் கணவர் இறைவனை நேசிக்கிறார்.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |

ஆத்ம மணமகளே, உங்கள் கணவருக்காக நீங்கள் ஏங்கினால், உண்மையான குருவுக்கு அன்புடன் சேவை செய்யுங்கள்.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |

உண்மையான குருவைச் சந்தித்து உண்மையாகப் புரிந்துகொள்ளும் ஆன்மீக ஞானிகள் எவ்வளவு அரிதானவர்கள்.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |

அனைத்து புகழ்பெற்ற மகத்துவமும் இறைவன் மற்றும் மாஸ்டர் கரங்களில் தங்கியுள்ளது. அவர் மகிழ்ச்சியடையும் போது அவர் அவற்றை வழங்குகிறார்.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |

குருவின் பானியின் வார்த்தையைச் சிந்திப்பவர்கள் எவ்வளவு அரிதானவர்கள்; அவர்கள் குர்முக் ஆகிறார்கள்.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|

இது உன்னதமானவரின் பானி; அதன் மூலம், ஒருவன் தன் உள்ளத்தின் வீட்டிற்குள் வசிக்கிறான். ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |

உடைத்து உடைத்து, உருவாக்கி மீண்டும் உருவாக்குகிறார்; உருவாக்குகிறார், அவர் மீண்டும் உடைக்கிறார். அவர் இடித்ததைக் கட்டுகிறார், கட்டியதை இடித்துவிடுகிறார்.

ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥

sar bhar sokhai bhee bhar pokhai samarath veparavaahai |

நிரம்பிய குளங்களை வறண்டு, மீண்டும் வறண்ட தொட்டிகளை நிரப்புகிறார். அவர் சர்வ வல்லமையும் சுதந்திரமும் உடையவர்.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

bharam bhulaane bhe divaane vin bhaagaa kiaa paaeeai |

சந்தேகத்தால் ஏமாற்றப்பட்டு, அவர்கள் பைத்தியமாகிவிட்டார்கள்; விதி இல்லாமல், அவர்கள் எதைப் பெறுகிறார்கள்?

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥

guramukh giaan ddoree prabh pakarree jin khinchai tin jaaeeai |

கடவுள் சரத்தை வைத்திருப்பதை குருமுகர்கள் அறிவார்கள்; அவர் அதை எங்கு இழுக்கிறார்களோ, அவர்கள் செல்ல வேண்டும்.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥

har gun gaae sadaa rang raate bahurr na pachhotaaeeai |

இறைவனின் மகிமை துதிகளைப் பாடுபவர்கள், அவருடைய அன்பினால் என்றென்றும் நிறைந்திருப்பார்கள்; அவர்கள் மீண்டும் ஒருபோதும் வருத்தப்பட மாட்டார்கள்.