Cé go bhfuil sé gafa, buaileann sé an bia; ní thuigeann sé.
Má bhuaileann sé leis an Fíor-Ghúrú, ansin feiceann sé lena shúile.
Cosúil le hiasc, tá sé gafa i noose an bháis.
Ná lorg saoirse ó aon duine eile, ach amháin an Gúrú, an Bronntóir Mór.
Arís agus arís eile, tagann sé; arís agus arís eile, téann sé.
Bí súite i ngrá don Tiarna Amháin, agus fan go grámhar dírithe air.
Ar an mbealach seo beidh tú a shábháil, agus ní bheidh tú ag titim isteach sa gaiste arís. ||39||
Glaonn sí amach, "A dheartháir, a dheartháir - fan, a dheartháir!" Ach éiríonn sé ina strainséir.
Fágann a deartháir lena theach féin, agus dóitear a dheirfiúr le pian an idirscartha.
Sa saol seo, is breá le teach a hathar, an iníon, an Bride anam neamhchiontach, a Fear céile Óg a Thiarna.
Más fada leat do Fear céile a Thiarna, a Bhríde anama, déan freastal ar an bhFíor-Ghúrú le grá.
Cé chomh tearc iad na daoine ciallmhara spioradálta, a chomhlíonann an Fíor-Ghúrú, agus a thuigeann go fírinneach.
Is i lámha an Tiarna agus an Mháistir a luíonn gach mórúlacht ghlórmhar. Deonaíonn sé dóibh, nuair a bhíonn sé sásta.
Cé chomh tearc iad siúd a dhéanann machnamh ar Bhriathar Bani an Ghúrú; déantar Gurmukh orthu.
Is é seo an Bani an Uachtarach Bheith; tríd é, tá duine ina chónaí laistigh de theach a bheith istigh. ||40||
Scaradh is briseadh as a chéile, Cruthaíonn sé is athchruthaíonn; ag cruthú, shatters sé arís. Tógann sé suas an méid a leag Sé, agus scarann sé an méid a thóg Sé.
Triomaíonn sé na linnte atá lán, agus líonann sé na humair triomaithe arís. Tá sé uilechumhachtach agus neamhspleách.
Deluded ag amhras, tá siad imithe dÚsachtach; gan cinniúint, cad a fhaigheann siad?
Tá a fhios ag na Gurmukhs go bhfuil an sreang ag Dia; cibé áit a tharraingíonn sé é, caithfidh siad dul.
Iad siúd a chanann Moltaí Glórmhara an Tiarna, tá siad sáite go deo lena Grá; ní bhraitheann siad aiféala arís.