ઔંકાર

(પાન: 15)

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

faathaa chog chugai nahee boojhai |

તે ફસાઈ ગયો હોવા છતાં, તે ખોરાક પર પેક કરે છે; તે સમજી શકતો નથી.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

satagur milai ta aakhee soojhai |

જો તે સાચા ગુરુને મળે, તો તે તેની આંખોથી જુએ છે.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

jiau machhulee faathee jam jaal |

માછલીની જેમ, તે મૃત્યુના ફાંદામાં ફસાય છે.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

vin gur daate mukat na bhaal |

મહાન દાતા ગુરુ સિવાય બીજા કોઈની પાસેથી મુક્તિ ન લેવી.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

fir fir aavai fir fir jaae |

વારંવાર, તે આવે છે; ફરીથી અને ફરીથી, તે જાય છે.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

eik rang rachai rahai liv laae |

એક ભગવાન માટે પ્રેમમાં લીન થાઓ, અને તેના પર પ્રેમથી કેન્દ્રિત રહો.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

eiv chhoottai fir faas na paae |39|

આ રીતે તમે બચાવી શકશો, અને તમે ફરીથી જાળમાં ફસાઈ શકશો નહીં. ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |

તેણી બોલાવે છે, "ભાઈ, ઓ ભાઈ - રહો, ઓ ભાઈ!" પરંતુ તે અજાણી વ્યક્તિ બની જાય છે.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |

તેનો ભાઈ તેના પોતાના ઘર તરફ પ્રયાણ કરે છે, અને તેની બહેન અલગ થવાની પીડાથી સળગી જાય છે.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |

આ દુનિયામાં, તેના પિતાનું ઘર, પુત્રી, નિર્દોષ આત્મા કન્યા, તેના યુવાન પતિ ભગવાનને પ્રેમ કરે છે.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |

જો તમે તમારા પતિ ભગવાન માટે ઝંખતા હો, તો હે આત્મા કન્યા, તો પ્રેમથી સાચા ગુરુની સેવા કરો.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |

આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાની કેટલા દુર્લભ છે, જે સાચા ગુરુને મળે છે, અને ખરેખર સમજે છે.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |

બધી ભવ્ય મહાનતા ભગવાન અને માસ્ટરના હાથમાં છે. જ્યારે તે પ્રસન્ન થાય છે ત્યારે તે તેમને આપે છે.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |

ગુરુની બાની શબ્દનું ચિંતન કરનારા કેટલા દુર્લભ છે; તેઓ ગુરુમુખ બને છે.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|

આ પરમાત્માની બાની છે; તેના દ્વારા, વ્યક્તિ તેના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરની અંદર રહે છે. ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |

વિખેરી નાખે છે અને અલગ કરે છે, તે બનાવે છે અને ફરીથી બનાવે છે; બનાવવું, તે ફરીથી વિખેરી નાખે છે. તેણે જે તોડ્યું છે તેને તે બાંધે છે, અને તેણે જે બાંધ્યું છે તેને તોડી નાખે છે.

ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥

sar bhar sokhai bhee bhar pokhai samarath veparavaahai |

તે ભરાઈ ગયેલા તળાવોને સૂકવી નાખે છે અને સૂકાયેલી ટાંકીઓ ફરીથી ભરે છે. તે સર્વશક્તિમાન અને સ્વતંત્ર છે.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

bharam bhulaane bhe divaane vin bhaagaa kiaa paaeeai |

શંકાથી ભ્રમિત થઈને, તેઓ પાગલ થયા છે; નિયતિ વિના, તેઓ શું મેળવે છે?

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥

guramukh giaan ddoree prabh pakarree jin khinchai tin jaaeeai |

ગુરૂમુખો જાણે છે કે ભગવાન તાર ધરાવે છે; જ્યાં તે તેને ખેંચે છે, તેઓએ જવું જ જોઈએ.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥

har gun gaae sadaa rang raate bahurr na pachhotaaeeai |

જેઓ ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે, તેઓ હંમેશા તેમના પ્રેમથી રંગાયેલા છે; તેઓ ફરી ક્યારેય અફસોસ અનુભવતા નથી.