ઔંકાર

(પાન: 20)

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥

har bin kin sukh paaeaa dekhahu man beechaar |

પ્રભુ વિના શાંતિ કોને મળી ? તમારા મનમાં આનો વિચાર કરો અને જુઓ.

ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥

har parranaa har bujhanaa har siau rakhahu piaar |

પ્રભુ વિશે વાંચો, પ્રભુને સમજો અને પ્રભુ પ્રત્યેનો પ્રેમ રાખો.

ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥

har japeeai har dhiaaeeai har kaa naam adhaar |51|

પ્રભુના નામનો જપ કરો, અને પ્રભુનું ધ્યાન કરો; પ્રભુના નામના આધારને ચુસ્તપણે પકડી રાખો. ||51||

ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੇ ਸਖੀ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥

lekh na mittee he sakhee jo likhiaa karataar |

સર્જનહાર ભગવાન દ્વારા લખાયેલ શિલાલેખ, હે મારા સાથીઓ, ભૂંસી શકાતા નથી.

ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥

aape kaaran jin keea kar kirapaa pag dhaar |

જેમણે બ્રહ્માંડનું સર્જન કર્યું છે, તેઓ તેમની દયાથી, તેમના ચરણ આપણી અંદર સ્થાપિત કરે છે.

ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥

karate hath vaddiaaeea boojhahu gur beechaar |

ભવ્ય મહાનતા નિર્માતાના હાથમાં રહે છે; ગુરુનું ચિંતન કરો, અને આને સમજો.

ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥

likhiaa fer na sakeeai jiau bhaavee tiau saar |

આ શિલાલેખને પડકારી શકાતો નથી. જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, તમે મારી સંભાળ રાખો છો.

ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

nadar teree sukh paaeaa naanak sabad veechaar |

તમારી કૃપાની નજરથી, મને શાંતિ મળી છે; ઓ નાનક, શબ્દ પર ચિંતન કરો.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥

manamukh bhoole pach mue ubare gur beechaar |

સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મૂંઝાય છે; તેઓ સડી જાય છે અને મૃત્યુ પામે છે. ગુરુનું ચિંતન કરવાથી જ તેઓનો ઉદ્ધાર થઈ શકે છે.

ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥

ji purakh nadar na aavee tis kaa kiaa kar kahiaa jaae |

જે જોઈ શકાતો નથી તે આદિ ભગવાન વિશે કોઈ શું કહે?

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥

balihaaree gur aapane jin hiradai ditaa dikhaae |52|

હું મારા ગુરુ માટે બલિદાન છું, જેમણે તેમને મારા પોતાના હૃદયમાં મને પ્રગટ કર્યા છે. ||52||

ਪਾਧਾ ਪੜਿਆ ਆਖੀਐ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

paadhaa parriaa aakheeai bidiaa bicharai sahaj subhaae |

તે પંડિત, તે ધાર્મિક વિદ્વાન, સુશિક્ષિત કહેવાય છે, જો તે સાહજિક સરળતા સાથે જ્ઞાનનું ચિંતન કરે છે.

ਬਿਦਿਆ ਸੋਧੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

bidiaa sodhai tat lahai raam naam liv laae |

તેના જ્ઞાનને ધ્યાનમાં રાખીને, તે વાસ્તવિકતાનો સાર શોધે છે, અને પ્રેમથી તેનું ધ્યાન ભગવાનના નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે.

ਮਨਮੁਖੁ ਬਿਦਿਆ ਬਿਕ੍ਰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥

manamukh bidiaa bikradaa bikh khatte bikh khaae |

સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ પોતાનું જ્ઞાન વેચે છે; તે ઝેર કમાય છે, અને ઝેર ખાય છે.

ਮੂਰਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨਈ ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਹ ਕਾਇ ॥੫੩॥

moorakh sabad na cheenee soojh boojh nah kaae |53|

મૂર્ખ શબ્દનો વિચાર કરતો નથી. તેને કોઈ સમજ નથી, કોઈ સમજ નથી. ||53||

ਪਾਧਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀਐ ਚਾਟੜਿਆ ਮਤਿ ਦੇਇ ॥

paadhaa guramukh aakheeai chaattarriaa mat dee |

તે પંડિતને ગુરુમુખ કહેવામાં આવે છે, જે તેના વિદ્યાર્થીઓને સમજણ આપે છે.

ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹੁ ਨਾਮੁ ਸੰਗਰਹੁ ਲਾਹਾ ਜਗ ਮਹਿ ਲੇਇ ॥

naam samaalahu naam sangarahu laahaa jag meh lee |

ભગવાનના નામનું ચિંતન કરો; નામમાં ભેગા થાઓ, અને આ જગતમાં સાચો નફો કમાવો.

ਸਚੀ ਪਟੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਪੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸੁ ਸਾਰੁ ॥

sachee pattee sach man parreeai sabad su saar |

સાચા મનની સાચી નોટબુક સાથે, સૌથી ઉત્કૃષ્ટ શબ્દનો અભ્યાસ કરો.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਸੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥੫੪॥੧॥

naanak so parriaa so panddit beenaa jis raam naam gal haar |54|1|

હે નાનક, તે એકલો જ વિદ્વાન છે, અને તે એકલો જ જ્ઞાની પંડિત છે, જે ભગવાનના નામનો હાર પહેરે છે. ||54||1||