ઔંકાર

(પાન: 1)


ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ਓਅੰਕਾਰੁ ॥
raamakalee mahalaa 1 dakhanee oankaar |

રામકલી, પ્રથમ મહેલ, દખાની, ઓંગકાર:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਤਪਤਿ ॥
oankaar brahamaa utapat |

ઓંગકારમાંથી, એક વૈશ્વિક સર્જક ભગવાન, બ્રહ્માની રચના કરવામાં આવી હતી.

ਓਅੰਕਾਰੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ॥
oankaar keea jin chit |

તેણે ઓંગકારને તેની ચેતનામાં રાખ્યો.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸੈਲ ਜੁਗ ਭਏ ॥
oankaar sail jug bhe |

ઓંગકારમાંથી, પર્વતો અને યુગો બનાવવામાં આવ્યા હતા.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬੇਦ ਨਿਰਮਏ ॥
oankaar bed nirame |

ઓંગકારે વેદોની રચના કરી.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਬਦਿ ਉਧਰੇ ॥
oankaar sabad udhare |

ઓંગકાર શબ્દ દ્વારા વિશ્વને બચાવે છે.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ॥
oankaar guramukh tare |

ઓંગકાર ગુરુમુખોને બચાવે છે.

ਓਨਮ ਅਖਰ ਸੁਣਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
onam akhar sunahu beechaar |

સાર્વત્રિક, અવિનાશી સર્જક ભગવાનનો સંદેશ સાંભળો.

ਓਨਮ ਅਖਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੁ ॥੧॥
onam akhar tribhavan saar |1|

સાર્વત્રિક, અવિનાશી સર્જનહાર ભગવાન એ ત્રણેય લોકનો સાર છે. ||1||

ਸੁਣਿ ਪਾਡੇ ਕਿਆ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾ ॥
sun paadde kiaa likhahu janjaalaa |

સાંભળો, હે પંડિત, હે ધાર્મિક વિદ્વાન, તમે દુન્યવી વાદવિવાદ શા માટે લખો છો?

ਲਿਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
likh raam naam guramukh gopaalaa |1| rahaau |

ગુરુમુખ તરીકે, ફક્ત વિશ્વના ભગવાન ભગવાનનું નામ લખો. ||1||થોભો ||

ਸਸੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਹਜਿ ਉਪਾਇਆ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਇਕ ਜੋਤੀ ॥
sasai sabh jag sahaj upaaeaa teen bhavan ik jotee |

સાસ્સા: તેણે સમગ્ર બ્રહ્માંડને સરળતા સાથે બનાવ્યું છે; તેમનો એક પ્રકાશ ત્રણેય લોકમાં વ્યાપી ગયો છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਿ ਲੈ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ॥
guramukh vasat paraapat hovai chun lai maanak motee |

ગુરુમુખ બનો, અને વાસ્તવિક વસ્તુ મેળવો; રત્નો અને મોતી ભેગા કરો.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥
samajhai soojhai parr parr boojhai ant nirantar saachaa |

જો કોઈ વ્યક્તિ જે વાંચે છે અને અભ્યાસ કરે છે તે સમજે છે, સમજે છે અને સમજે છે, તો અંતે તેને ખ્યાલ આવશે કે સાચા ભગવાન તેના મધ્યભાગમાં ઊંડે વાસ કરે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੨॥
guramukh dekhai saach samaale bin saache jag kaachaa |2|

ગુરુમુખ સાચા ભગવાનને જુએ છે અને તેનું ચિંતન કરે છે; સાચા ભગવાન વિના, વિશ્વ મિથ્યા છે. ||2||

ਧਧੈ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਮਾ ਪੁਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥
dhadhai dharam dhare dharamaa pur gunakaaree man dheeraa |

ધાધ: જેઓ ધાર્મિક વિશ્વાસને સમાવિષ્ટ કરે છે અને ધર્મ શહેરમાં રહે છે તેઓ લાયક છે; તેમનું મન સ્થિર અને સ્થિર છે.

ਧਧੈ ਧੂਲਿ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ ॥
dhadhai dhool parrai mukh masatak kanchan bhe manooraa |

ધાધ: જો તેમના પગની ધૂળ કોઈના ચહેરા અને કપાળને સ્પર્શે છે, તો તે લોખંડમાંથી સોનામાં પરિવર્તિત થઈ જાય છે.

ਧਨੁ ਧਰਣੀਧਰੁ ਆਪਿ ਅਜੋਨੀ ਤੋਲਿ ਬੋਲਿ ਸਚੁ ਪੂਰਾ ॥
dhan dharaneedhar aap ajonee tol bol sach pooraa |

ધન્ય છે પૃથ્વીનો આધાર; તે પોતે જન્મ્યો નથી; તેમનું માપ અને વાણી સંપૂર્ણ અને સાચી છે.

ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਕਰਤਾ ਜਾਣੈ ਕੈ ਜਾਣੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥੩॥
karate kee mit karataa jaanai kai jaanai gur sooraa |3|

ફક્ત સર્જક પોતે જ પોતાની હદ જાણે છે; તે એકલા જ બહાદુર ગુરુને જાણે છે. ||3||