रामकली, प्रथम मेहल, दखानी, ओंगकार : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ओङ्गकारात् एकविश्वप्रजापतिदेवब्रह्मस्य सृष्टिः अभवत् ।
सः ओङ्गकारं स्वस्य चेतनायां एव स्थापयति स्म ।
ओङ्गकारात् पर्वताः युगाः च निर्मिताः ।
ओङ्गकारः वेदानां निर्माणं कृतवान् ।
ओङ्गकारः शब्दस्य माध्यमेन जगतः उद्धारं करोति।
ओङ्गकारः गुरमुखान् तारयति।
विश्वमक्षरप्रजापतिनाथस्य सन्देशं शृणुत |
विश्वमक्षरः प्रजापतिः प्रभुः त्रैलोक्यसारः। ||१||
शृणु पण्डित हे धर्मविद् किमर्थं लौकिकविमर्शं लिखसि ।
गुरमुख इति नाम्ना केवलं भगवतः विश्वेश्वरस्य नाम एव लिखत। ||१||विराम||
सस्सा - सः सम्पूर्णं जगत् सहजतया सृष्टवान्; तस्य एकज्योतिः त्रैलोक्यं व्याप्तम् अस्ति।
गुरमुख भूत्वा, वास्तविकं वस्तु प्राप्नुहि; रत्नमुक्तिकान् सङ्गृह्यताम् |
पठितं अध्ययनं च यदि अवगच्छति, अवगच्छति, अवगच्छति च तर्हि अन्ते सः अवगमिष्यति यत् सच्चिदानन्दः स्वस्य नाभिकस्य अन्तः गभीरं निवसति
गुरमुखः सच्चिदानन्दं पश्यति चिन्तयति च; सत्येश्वरं विना जगत् मिथ्या अस्ति। ||२||
धधः- ये धर्मश्रद्धां संगृह्य धर्मपुरे निवसन्ति ते योग्याः; तेषां मनः स्थिरं स्थिरं च भवति।
धधः- यदि तेषां पादरजः मुखं ललाटं च स्पृशति तर्हि सः लोहात् सुवर्णरूपेण परिणमति।
धन्यः पृथिव्याः आश्रयः; स एव न जायते; तस्य परिमाणं वाक् च सिद्धं सत्यं च।
केवलं प्रजापतिः एव स्वस्य विस्तारं जानाति; स एव वीरं गुरुं जानाति। ||३||