ओअंकारु

(पान: 1)

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ਓਅੰਕਾਰੁ ॥

रामकली महला १ दखणी ओअंकारु ॥

रामकली, पहिली मेहल, दखने, ओंगकार:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਤਪਤਿ ॥

ओअंकारि ब्रहमा उतपति ॥

ओंगकारापासून, एक वैश्विक निर्माता देव, ब्रह्माची निर्मिती झाली.

ਓਅੰਕਾਰੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ॥

ओअंकारु कीआ जिनि चिति ॥

त्यांनी ओंगकाराला जाणीवपूर्वक ठेवले.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸੈਲ ਜੁਗ ਭਏ ॥

ओअंकारि सैल जुग भए ॥

ओंगकारापासून पर्वत आणि युगे निर्माण झाली.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬੇਦ ਨਿਰਮਏ ॥

ओअंकारि बेद निरमए ॥

ओंगकाराने वेदांची निर्मिती केली.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਬਦਿ ਉਧਰੇ ॥

ओअंकारि सबदि उधरे ॥

ओंगकार शब्दाद्वारे जगाचा उद्धार करतो.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ॥

ओअंकारि गुरमुखि तरे ॥

ओंकार गुरुमुखांना वाचवतो.

ਓਨਮ ਅਖਰ ਸੁਣਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

ओनम अखर सुणहु बीचारु ॥

सार्वभौमिक, अविनाशी निर्माता परमेश्वराचा संदेश ऐका.

ਓਨਮ ਅਖਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੁ ॥੧॥

ओनम अखरु त्रिभवण सारु ॥१॥

सार्वभौम, अविनाशी निर्माणकर्ता भगवान हे तिन्ही जगाचे सार आहे. ||1||

ਸੁਣਿ ਪਾਡੇ ਕਿਆ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾ ॥

सुणि पाडे किआ लिखहु जंजाला ॥

ऐक हे पंडित, हे धर्मपंडित, तू सांसारिक वादविवाद का लिहितोस?

ਲਿਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

लिखु राम नाम गुरमुखि गोपाला ॥१॥ रहाउ ॥

गुरुमुख या नात्याने केवळ जगाचा स्वामी परमेश्वराचे नाव लिहा. ||1||विराम||

ਸਸੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਹਜਿ ਉਪਾਇਆ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਇਕ ਜੋਤੀ ॥

ससै सभु जगु सहजि उपाइआ तीनि भवन इक जोती ॥

सस्सा: त्याने संपूर्ण विश्व सहजतेने निर्माण केले; त्याचा एक प्रकाश तिन्ही जगांत व्यापतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਿ ਲੈ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ॥

गुरमुखि वसतु परापति होवै चुणि लै माणक मोती ॥

गुरुमुख व्हा आणि खरी गोष्ट मिळवा; रत्ने आणि मोती गोळा करा.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥

समझै सूझै पड़ि पड़ि बूझै अंति निरंतरि साचा ॥

जर एखाद्याला तो जे वाचतो आणि अभ्यासतो ते समजून घेतो, जाणतो आणि समजून घेतो, तर शेवटी त्याला हे समजेल की खरा परमेश्वर त्याच्या मध्यवर्ती भागात खोलवर वास करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੨॥

गुरमुखि देखै साचु समाले बिनु साचे जगु काचा ॥२॥

गुरुमुख खऱ्या परमेश्वराला पाहतो आणि त्याचे चिंतन करतो; खऱ्या परमेश्वराशिवाय जग मिथ्या आहे. ||2||

ਧਧੈ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਮਾ ਪੁਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥

धधै धरमु धरे धरमा पुरि गुणकारी मनु धीरा ॥

धधा: जे धार्मिक श्रद्धा ठेवतात आणि धर्मनगरीत राहतात ते योग्य आहेत; त्यांचे मन स्थिर आणि स्थिर असते.

ਧਧੈ ਧੂਲਿ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ ॥

धधै धूलि पड़ै मुखि मसतकि कंचन भए मनूरा ॥

धडा: त्यांच्या पायाची धूळ एखाद्याच्या चेहऱ्याला आणि कपाळाला लागली तर त्याचे लोखंडातून सोन्यात रूपांतर होते.

ਧਨੁ ਧਰਣੀਧਰੁ ਆਪਿ ਅਜੋਨੀ ਤੋਲਿ ਬੋਲਿ ਸਚੁ ਪੂਰਾ ॥

धनु धरणीधरु आपि अजोनी तोलि बोलि सचु पूरा ॥

पृथ्वीचा आधार धन्य आहे; तो स्वतः जन्म घेत नाही; त्याचे मोजमाप आणि बोलणे परिपूर्ण आणि सत्य आहे.

ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਕਰਤਾ ਜਾਣੈ ਕੈ ਜਾਣੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥੩॥

करते की मिति करता जाणै कै जाणै गुरु सूरा ॥३॥

केवळ निर्माणकर्ता स्वतःच त्याची व्याप्ती जाणतो; शूर गुरूंना तोच ओळखतो. ||3||