او انکار

(صفحو: 1)

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ਓਅੰਕਾਰੁ ॥

raamakalee mahalaa 1 dakhanee oankaar |

رامڪلي، پهرين مهل، دخاني، اونگڪار:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਤਪਤਿ ॥

oankaar brahamaa utapat |

اونگڪار کان، هڪ عالمگير خالق خدا، برهما پيدا ڪيو ويو.

ਓਅੰਕਾਰੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ॥

oankaar keea jin chit |

هن اونگڪار کي پنهنجي هوش ۾ رکيو.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸੈਲ ਜੁਗ ਭਏ ॥

oankaar sail jug bhe |

اونگڪار مان جبل ۽ عمر پيدا ٿيا.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਬੇਦ ਨਿਰਮਏ ॥

oankaar bed nirame |

اونگڪار ويد پيدا ڪيو.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਬਦਿ ਉਧਰੇ ॥

oankaar sabad udhare |

اونگڪار دنيا کي شبد ذريعي بچائي ٿو.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ॥

oankaar guramukh tare |

اونگڪار گرومخن کي بچائيندو آهي.

ਓਨਮ ਅਖਰ ਸੁਣਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

onam akhar sunahu beechaar |

ٻڌو آفاقي، ناقابل فراموش خالق رب جو پيغام.

ਓਨਮ ਅਖਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੁ ॥੧॥

onam akhar tribhavan saar |1|

آفاقي، غير فاني خالق رب ٽنهي جهانن جو جوهر آهي. ||1||

ਸੁਣਿ ਪਾਡੇ ਕਿਆ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾ ॥

sun paadde kiaa likhahu janjaalaa |

ٻڌ، اي پنڊت، اي عالم، تون دنياوي بحثن ۾ ڇو پيو لکين؟

ਲਿਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

likh raam naam guramukh gopaalaa |1| rahaau |

گرو مُخ جي حيثيت ۾، فقط رب جو نالو لکو، رب العالمين. ||1||روڪ||

ਸਸੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਹਜਿ ਉਪਾਇਆ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਇਕ ਜੋਤੀ ॥

sasai sabh jag sahaj upaaeaa teen bhavan ik jotee |

ساسا: هن سڄي ڪائنات آسانيء سان پيدا ڪئي؛ سندس هڪ نور ٽنهي جهانن ۾ پکڙيل آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਿ ਲੈ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ॥

guramukh vasat paraapat hovai chun lai maanak motee |

گرو مُخ بنو، ۽ حاصل ڪريو اصل شيءِ؛ جواهر ۽ موتي گڏ ڪريو.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥

samajhai soojhai parr parr boojhai ant nirantar saachaa |

جيڪڏهن ڪو سمجهي ٿو، سمجهي ٿو ۽ سمجهي ٿو جيڪو هو پڙهي ٿو ۽ پڙهندو آهي، آخر ۾ هن کي اهو احساس ٿيندو ته سچو رب هن جي مرڪز جي اندر اندر رهجي ويو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੨॥

guramukh dekhai saach samaale bin saache jag kaachaa |2|

گرومک سچي رب کي ڏسي ٿو ۽ غور ڪري ٿو. سچي رب کان سواءِ، دنيا ڪوڙو آهي. ||2||

ਧਧੈ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਮਾ ਪੁਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥

dhadhai dharam dhare dharamaa pur gunakaaree man dheeraa |

ڌڌ: جيڪي ڌرمي عقيدت کي قائم ڪن ٿا ۽ ڌرم جي شهر ۾ رهن ٿا، اهي لائق آهن؛ انهن جا ذهن ثابت قدم ۽ مستحڪم آهن.

ਧਧੈ ਧੂਲਿ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ ॥

dhadhai dhool parrai mukh masatak kanchan bhe manooraa |

ڌاڙو: جيڪڏهن پيرن جي مٽي ڪنهن جي منهن ۽ پيشانيءَ کي لڳندي آهي ته هو لوهه مان سون ۾ تبديل ٿي ويندو آهي.

ਧਨੁ ਧਰਣੀਧਰੁ ਆਪਿ ਅਜੋਨੀ ਤੋਲਿ ਬੋਲਿ ਸਚੁ ਪੂਰਾ ॥

dhan dharaneedhar aap ajonee tol bol sach pooraa |

برڪت آهي ڌرتي جو سهارو؛ هو پاڻ پيدا نه ٿيو آهي. هن جو اندازو ۽ چوڻ بلڪل صحيح ۽ صحيح آهي.

ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਕਰਤਾ ਜਾਣੈ ਕੈ ਜਾਣੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥੩॥

karate kee mit karataa jaanai kai jaanai gur sooraa |3|

صرف خالق پاڻ ڄاڻي ٿو پنهنجي حد تائين؛ هو اڪيلو بهادر گرو کي ڄاڻي ٿو. ||3||