او انکار

(صفحو: 2)

ਙਿਆਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ਗਰਬਿ ਗਲੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥

ngiaan gavaaeaa doojaa bhaaeaa garab gale bikh khaaeaa |

دوئي سان پيار ۾، روحاني حڪمت وڃائي وئي آهي؛ انسان غرور ۾ سڙي ٿو، ۽ زهر کائي ٿو.

ਗੁਰ ਰਸੁ ਗੀਤ ਬਾਦ ਨਹੀ ਭਾਵੈ ਸੁਣੀਐ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥

gur ras geet baad nahee bhaavai suneeai gahir ganbheer gavaaeaa |

هن جو خيال آهي ته گرو جي گيت جي شاندار جوهر بيڪار آهي، ۽ هو اهو ٻڌڻ پسند نٿو ڪري. هو ڳري، اڻڄاڻ رب کي وڃائي ٿو.

ਗੁਰਿ ਸਚੁ ਕਹਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲਹਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਚੁ ਸੁਖਾਇਆ ॥

gur sach kahiaa amrit lahiaa man tan saach sukhaaeaa |

گرو جي سچائي جي لفظن جي ذريعي، امرت وارو امرت حاصل ٿئي ٿو، ۽ ذهن ۽ جسم سچي رب ۾ خوشي حاصل ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥੪॥

aape guramukh aape devai aape amrit peeaeaa |4|

هُو پاڻ گرومُخ آهي، ۽ هو پاڻ ئي امرت کي عطا ڪري ٿو. هو پاڻ اسان کي ان ۾ پيئڻ جي هدايت ڪري ٿو. ||4||

ਏਕੋ ਏਕੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਵਿਆਪੈ ॥

eko ek kahai sabh koee haumai garab viaapai |

هر ڪو چوي ٿو ته خدا هڪ آهي، پر هو وڏائيءَ ۽ غرور ۾ مگن آهن.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਇਉ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਸਿਞਾਪੈ ॥

antar baahar ek pachhaanai iau ghar mahal siyaapai |

سمجھو ته ھڪڙو خدا اندر ۽ ٻاھر آھي. اهو سمجھو، ته هن جي حضور جي حويلي توهان جي دل جي گهر ۾ آهي.

ਪ੍ਰਭੁ ਨੇੜੈ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਏਕੋ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਬਾਈ ॥

prabh nerrai har door na jaanahu eko srisatt sabaaee |

خدا ويجهو آهي؛ اهو نه سوچيو ته خدا پري آهي. هڪ رب سڄي ڪائنات ۾ پکڙيل آهي.

ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਸਮਾਈ ॥੫॥

ekankaar avar nahee doojaa naanak ek samaaee |5|

اتي هڪ عالمگير خالق رب ۾؛ ٻيو ڪو به نه آهي. اي نانڪ، هڪ رب ۾ ضم ٿي. ||5||

ਇਸੁ ਕਰਤੇ ਕਉ ਕਿਉ ਗਹਿ ਰਾਖਉ ਅਫਰਿਓ ਤੁਲਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥

eis karate kau kiau geh raakhau afario tulio na jaaee |

توهان خالق کي پنهنجي قابو ۾ ڪيئن رکي سگهو ٿا؟ هن کي پڪڙي يا ماپي نٿو سگهجي.

ਮਾਇਆ ਕੇ ਦੇਵਾਨੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਝੂਠਿ ਠਗਉਰੀ ਪਾਈ ॥

maaeaa ke devaane praanee jhootth tthgauree paaee |

مايا انسان کي چريو ڪري ڇڏيو آهي. هن ڪوڙ جي زهريلي دوا ڏني آهي.

ਲਬਿ ਲੋਭਿ ਮੁਹਤਾਜਿ ਵਿਗੂਤੇ ਇਬ ਤਬ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਈ ॥

lab lobh muhataaj vigoote ib tab fir pachhutaaee |

لالچ ۽ لالچ ۾ مبتلا، انسان تباهه ٿي ويندو آهي ۽ پوءِ وري پشيمان ٿيندو آهي ۽ پشيمان ٿيندو آهي.

ਏਕੁ ਸਰੇਵੈ ਤਾ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਵੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥

ek sarevai taa gat mit paavai aavan jaan rahaaee |6|

تنهن ڪري هڪ رب جي عبادت ڪريو، ۽ نجات جي حالت حاصل ڪريو. توهان جو اچڻ ۽ وڃڻ بند ٿي ويندو. ||6||

ਏਕੁ ਅਚਾਰੁ ਰੰਗੁ ਇਕੁ ਰੂਪੁ ॥

ek achaar rang ik roop |

هڪ رب سڀني عملن، رنگن ۽ شڪلين ۾ آهي.

ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਅਸਰੂਪੁ ॥

paun paanee aganee asaroop |

هو واء، پاڻي ۽ باهه ذريعي ڪيترن ئي شڪلن ۾ ظاهر ٿئي ٿو.

ਏਕੋ ਭਵਰੁ ਭਵੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥

eko bhavar bhavai tihu loe |

هڪ روح ٽن جهانن ۾ گهمي ٿو.

ਏਕੋ ਬੂਝੈ ਸੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

eko boojhai soojhai pat hoe |

جيڪو هڪ رب کي سمجهي ۽ سمجهي ٿو، اهو عزت وارو آهي.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਲੇ ਸਮਸਰਿ ਰਹੈ ॥

giaan dhiaan le samasar rahai |

جيڪو روحاني حڪمت ۽ مراقبت ۾ گڏ ٿئي ٿو، توازن جي حالت ۾ رهندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਲਹੈ ॥

guramukh ek viralaa ko lahai |

ڪيڏا ناياب آھن اُھي جيڪي، گرو مُخ جي حيثيت ۾، ھڪڙي رب کي حاصل ڪن ٿا.

ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

jis no dee kirapaa te sukh paae |

اُهي ئي سڪون حاصل ڪن ٿا، جن کي رب پنهنجي فضل سان نوازي ٿو.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥੭॥

guroo duaarai aakh sunaae |7|

گوردواريءَ ۾، گروءَ جي درٻار ۾، اھي ڳالھائيندا ۽ ٻڌندا آھن. ||7||