ஓங்கார்

(பக்கம்: 14)

ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥

ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |

காடுகளிலிருந்து காடுகளைத் தேடி அலைந்து திரிந்தால், அந்த விஷயங்கள் உங்கள் சொந்த இதயத்தின் வீட்டிற்குள் இருப்பதைக் காண்பீர்கள்.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥

satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|

உண்மையான குருவால் ஒன்றுபட்டால், நீங்கள் ஒற்றுமையாக இருப்பீர்கள், பிறப்பு மற்றும் இறப்பு வலிகள் நீங்கும். ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥

naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |

பல்வேறு சடங்குகள் மூலம், ஒருவருக்கு விடுதலை கிடைப்பதில்லை. அறம் இல்லாமல், ஒருவன் மரண நகருக்கு அனுப்பப்படுகிறான்.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |

ஒருவருக்கு இந்த உலகமோ அடுத்த உலகமோ இருக்காது; பாவமான தவறுகளைச் செய்து, இறுதியில் வருந்தி வருந்துவார்.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

அவருக்கு ஆன்மீக ஞானமோ தியானமோ இல்லை; தர்ம நம்பிக்கை அல்லது தியானம் இல்லை.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

பெயர் இல்லாமல் ஒருவர் எப்படி அச்சமின்றி இருக்க முடியும்? அகங்காரப் பெருமையை அவன் எப்படிப் புரிந்து கொள்ள முடியும்?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

நான் மிகவும் சோர்வாக இருக்கிறேன் - நான் எப்படி அங்கு செல்வது? இந்தக் கடலுக்கு அடியும் இல்லை, முடிவும் இல்லை.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

எனக்கு அன்பான தோழர்கள் இல்லை, அவர்களிடம் நான் உதவி கேட்க முடியும்.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

ஓ நானக், "அன்பே, அன்பே" என்று கூக்குரலிட்டு, நாங்கள் யூனிட்டருடன் இணைந்துள்ளோம்.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

என்னைப் பிரிந்தவன், மீண்டும் என்னை இணைக்கிறான்; குரு மீதான என் அன்பு எல்லையற்றது. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

பாவம் கெட்டது, ஆனால் பாவிக்கு அது பிரியமானது.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

அவர் பாவத்தால் தன்னை ஏற்றிக் கொள்கிறார், பாவத்தின் மூலம் தனது உலகத்தை விரிவுபடுத்துகிறார்.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

தன்னைப் புரிந்துகொள்பவனிடமிருந்து பாவம் வெகு தொலைவில் உள்ளது.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

அவர் துக்கத்தினாலோ அல்லது பிரிவினாலோ பாதிக்கப்படுவதில்லை.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

ஒருவர் நரகத்தில் விழுவதை எவ்வாறு தவிர்க்க முடியும்? அவர் எப்படி மரண தூதரை ஏமாற்ற முடியும்?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

வருவதும் போவதும் எப்படி மறப்பது? பொய்யானது மோசமானது, மரணம் கொடூரமானது.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

மனம் சிக்குகளால் சூழப்பட்டு, சிக்குண்டு விழுகிறது.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

பெயர் இல்லாமல், எப்படி யாரையும் காப்பாற்ற முடியும்? பாவத்தில் அழுகிப் போகின்றனர். ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

மீண்டும் மீண்டும், காகம் வலையில் விழுகிறது.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

பின்னர் அவர் வருத்தப்படுகிறார், ஆனால் அவர் இப்போது என்ன செய்ய முடியும்?