ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 14)

ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥

ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |

ಕಾಡಿನಿಂದ ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಅಲೆದಾಡುವಾಗ, ಆ ವಸ್ತುಗಳು ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಹೃದಯದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಇರುವುದನ್ನು ನೀವು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥

satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಒಂದಾಗಿ, ನೀವು ಒಂದಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ನೋವುಗಳು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥

naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |

ವಿವಿಧ ಆಚರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದೆ, ಒಬ್ಬನನ್ನು ಸಾವಿನ ನಗರಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |

ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಈ ಜಗತ್ತು ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಮುಂದಿನದು ಇರುವುದಿಲ್ಲ; ಪಾಪದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ಒಬ್ಬನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

ಅವನಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನವಾಗಲೀ ಇಲ್ಲ; ಧಾರ್ವಿುಕ ನಂಬಿಕೆ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನವೂ ಅಲ್ಲ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ನಿರ್ಭಯವಾಗಿರುವುದು ಹೇಗೆ? ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಅವನು ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

ನಾನು ತುಂಬಾ ದಣಿದಿದ್ದೇನೆ - ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೋಗಬಹುದು? ಈ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ತಳವೂ ಇಲ್ಲ, ಅಂತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಹಚರರು ಇಲ್ಲ, ನಾನು ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕೇಳಬಹುದು.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

ಓ ನಾನಕ್, "ಪ್ರೀತಿಯ, ಪ್ರಿಯ" ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಾ, ನಾವು ಯುನಿಟರ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

ನನ್ನನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದವನು ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅಪರಿಮಿತ. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

ಪಾಪವು ಕೆಟ್ಟದು, ಆದರೆ ಅದು ಪಾಪಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಪಾಪದಿಂದ ಲೋಡ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಾಪದ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಜಗತ್ತನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವನಿಂದ ಪಾಪವು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

ಅವನು ದುಃಖ ಅಥವಾ ವಿರಹದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿಲ್ಲ.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

ಒಬ್ಬನು ನರಕದಲ್ಲಿ ಬೀಳುವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು? ಅವನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನನ್ನು ಹೇಗೆ ಮೋಸಗೊಳಿಸಬಹುದು?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

ಬರುವುದು ಹೋಗುವುದು ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯ? ಸುಳ್ಳು ಕೆಟ್ಟದು, ಮತ್ತು ಸಾವು ಕ್ರೂರವಾಗಿದೆ.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

ಮನಸ್ಸು ಸಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತದೆ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಹೇಗೆ ಉಳಿಸಬಹುದು? ಅವರು ಪಾಪದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಗೆ ಬಲೆಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

ನಂತರ ಅವನು ವಿಷಾದಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಈಗ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?