Oankaar

(Bladsy: 14)


ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥
ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |

As jy van woud na woud soek, sal jy vind dat daardie dinge binne die huis van jou eie hart is.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥
satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|

Verenig deur die Ware Guru, sal julle verenig bly, en die pyne van geboorte en dood sal beëindig word. ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥
naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |

Deur verskeie rituele vind mens nie vrylating nie. Sonder deug word 'n mens na die Doodstad gestuur.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |

Die een sal nie hierdie wêreld of die volgende hê nie; sondige foute begaan, kom mens tot spyt en bekeer jy op die ou end.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥
naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

Hy het nie geestelike wysheid of meditasie nie; nie Dharmiese geloof of meditasie nie.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

Sonder die Naam, hoe kan 'n mens vreesloos wees? Hoe kan hy egoïstiese trots verstaan?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥
thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

Ek is so moeg - hoe kan ek daar kom? Hierdie oseaan het geen bodem of einde nie.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

Ek het geen liefdevolle metgeselle, vir wie ek om hulp kan vra nie.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
naanak priau priau je karee mele melanahaar |

O Nanak, wat uitroep, "Geliefde, Geliefde", ons is verenig met die Vereniger.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥
jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

Hy wat my geskei het, verenig my weer; my liefde vir die Guru is oneindig. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥
paap buraa paapee kau piaaraa |

Sonde is sleg, maar dit is dierbaar vir die sondaar.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥
paap lade paape paasaaraa |

Hy laai homself met sonde, en brei sy wêreld uit deur sonde.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥
parahar paap pachhaanai aap |

Sonde is ver weg van iemand wat homself verstaan.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥
naa tis sog vijog santaap |

Hy word nie deur hartseer of skeiding geteister nie.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

Hoe kan 'n mens vermy om in die hel te val? Hoe kan hy die Boodskapper van die Dood bedrieg?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥
kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

Hoe kan kom en gaan vergeet word? Valsheid is sleg, en die dood is wreed.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥
man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

Die verstand word omhul deur verstrengeling, en in verstrengelings val dit.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥
vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

Sonder die Naam, hoe kan iemand gered word? Hulle vrot weg in sonde. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥
fir fir faahee faasai kaooaa |

Weer en weer trap die kraai in die strik.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥
fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

Dan is hy spyt daaroor, maar wat kan hy nou doen?