او انکار

(صفحو: 13)

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੂਟੀਐ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥

guraparasaadee chhootteeai kirapaa aap karee |

گرو جي فضل سان، اهي آزاد ٿين ٿا، جڏهن هو پاڻ پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو.

ਅਪਣੈ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੩੩॥

apanai haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |33|

عظيم عظمت سندس هٿن ۾ آهي. هو انهن کي برڪت ڏيندو آهي جن کان هو راضي هوندو آهي. ||33||

ਥਰ ਥਰ ਕੰਪੈ ਜੀਅੜਾ ਥਾਨ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ॥

thar thar kanpai jeearraa thaan vihoonaa hoe |

روح لرزندو ۽ لرزندو آهي، جڏهن هو پنهنجو سهارو ۽ سهارو وڃائي ويهندو آهي.

ਥਾਨਿ ਮਾਨਿ ਸਚੁ ਏਕੁ ਹੈ ਕਾਜੁ ਨ ਫੀਟੈ ਕੋਇ ॥

thaan maan sach ek hai kaaj na feettai koe |

سچي رب جي مدد سان ئي عزت ۽ شان اچي ٿي. ان جي ذريعي، ڪنهن جو ڪم ڪڏهن به بيڪار نه ٿيندو.

ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਥਿਰੁ ਗੁਰੂ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥

thir naaraaein thir guroo thir saachaa beechaar |

رب دائمي ۽ دائمي آهي؛ گرو مستحڪم آهي، ۽ سچي رب تي غور ڪرڻ مستحڪم آهي.

ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥਹ ਨਾਥੁ ਤੂ ਨਿਧਾਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥

sur nar naathah naath too nidhaaraa aadhaar |

اي پالڻھار ۽ ملائڪن جا مالڪ، ماڻھن ۽ يوگڪ آقا، تون آھين بي سهارن جو سهارو.

ਸਰਬੇ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰੀ ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥

sarabe thaan thanantaree too daataa daataar |

سڀني هنڌن ۽ مفاصلن ۾ تون ئي عطا ڪندڙ، وڏو عطا ڪندڙ آهين.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਤੂ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

jah dekhaa tah ek too ant na paaraavaar |

جتي به ڏسان ٿو، اتي توکي ڏسان ٿو، اي منهنجا مالڪ. توهان وٽ ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي.

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥

thaan thanantar rav rahiaa gurasabadee veechaar |

توهان جڳهن ۽ مفاصلي تي پکڙيل ۽ ڦهليل آهيو. گرو جي ڪلام تي غور ڪندي، توهان کي مليا آهيو.

ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਸੀ ਵਡਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥੩੪॥

anamangiaa daan devasee vaddaa agam apaar |34|

توهان تحفا ڏيو ٿا جيتوڻيڪ اهي نه گهريا ويا آهن؛ تون عظيم، ناقابل رسائي ۽ لامحدود آهين. ||34||

ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥

deaa daan deaal too kar kar dekhanahaar |

اي مهربان رب، تون آهين مجسم رحمت؛ تخليق پيدا ڪندي، توهان ان کي ڏسندا.

ਦਇਆ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਿ ॥

deaa kareh prabh mel laihi khin meh dtaeh usaar |

مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، اي خدا، ۽ مون کي پنهنجي پاڻ سان گڏ ڪر. هڪ پل ۾، توهان تباهه ۽ ٻيهر تعمير ڪيو.

ਦਾਨਾ ਤੂ ਬੀਨਾ ਤੁਹੀ ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ॥

daanaa too beenaa tuhee daanaa kai sir daan |

تون ئي حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڏسندڙ آهين. تون سڀني کان وڏو عطا ڪندڙ آهين.

ਦਾਲਦ ਭੰਜਨ ਦੁਖ ਦਲਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥੩੫॥

daalad bhanjan dukh dalan guramukh giaan dhiaan |35|

هو غربت جو خاتمو ڪندڙ ۽ دردن کي ختم ڪرڻ وارو آهي. گرومخ کي روحاني حڪمت ۽ مراقبت جو احساس آهي. ||35||

ਧਨਿ ਗਇਐ ਬਹਿ ਝੂਰੀਐ ਧਨ ਮਹਿ ਚੀਤੁ ਗਵਾਰ ॥

dhan geaai beh jhooreeai dhan meh cheet gavaar |

مال وڃائڻ، ڏک ۾ روئي ٿو. بيوقوف جو شعور دولت ۾ مگن آهي.

ਧਨੁ ਵਿਰਲੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿ ॥

dhan viralee sach sanchiaa niramal naam piaar |

ڪيڏا ناياب آھن اُھي جيڪي سچ جي دولت گڏ ڪن ٿا، ۽ رب جي نالي سان پيار ڪن ٿا.

ਧਨੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਣ ਦੇਹਿ ਜੇ ਰਾਚਹਿ ਰੰਗਿ ਏਕ ॥

dhan geaa taa jaan dehi je raacheh rang ek |

جيڪڏهن پنهنجي دولت وڃائڻ سان، توهان هڪ رب جي محبت ۾ مشغول ٿي وڃو، ته پوء ان کي ڇڏي ڏيو.

ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਭੀ ਕਰਤੇ ਕੀ ਟੇਕ ॥

man deejai sir saupeeai bhee karate kee ttek |

پنهنجو دماغ وقف ڪريو، ۽ پنهنجو سر تسليم ڪريو؛ رڳو خالق جي رب جو سهارو ڳوليو.

ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

dhandhaa dhaavat reh ge man meh sabad anand |

دنياوي ڪم ۽ ڀوڳنا تڏهن ختم ٿي ويندا آهن، جڏهن ذهن شيدائيءَ سان ڀرجي ويندو آهي.

ਦੁਰਜਨ ਤੇ ਸਾਜਨ ਭਏ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ॥

durajan te saajan bhe bhette gur govind |

ايستائين جو ڪنهن جا دشمن به دوست بڻجي وڃن ٿا، گروءَ سان ملڻ سان، ڪائنات جي پالڻهار.