ओअंकारु

(पान: 13)


ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੂਟੀਐ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
गुरपरसादी छूटीऐ किरपा आपि करेइ ॥

गुरूंच्या कृपेने ते मुक्त होतात, जेव्हा तो स्वतः कृपा करतो.

ਅਪਣੈ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੩੩॥
अपणै हाथि वडाईआ जै भावै तै देइ ॥३३॥

तेजस्वी महानता त्याच्या हातात आहे. तो ज्यांच्यावर प्रसन्न असतो त्यांना तो आशीर्वाद देतो. ||33||

ਥਰ ਥਰ ਕੰਪੈ ਜੀਅੜਾ ਥਾਨ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ॥
थर थर कंपै जीअड़ा थान विहूणा होइ ॥

आत्मा हादरतो आणि थरथर कापतो, जेव्हा तो त्याचे मूरिंग आणि आधार गमावतो.

ਥਾਨਿ ਮਾਨਿ ਸਚੁ ਏਕੁ ਹੈ ਕਾਜੁ ਨ ਫੀਟੈ ਕੋਇ ॥
थानि मानि सचु एकु है काजु न फीटै कोइ ॥

खऱ्या परमेश्वराच्या आधारानेच सन्मान आणि वैभव प्राप्त होते. त्याद्वारे माणसाची कामे कधीच व्यर्थ जात नाहीत.

ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਥਿਰੁ ਗੁਰੂ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥
थिरु नाराइणु थिरु गुरू थिरु साचा बीचारु ॥

परमेश्वर शाश्वत आणि सदैव स्थिर आहे; गुरू स्थिर असतात आणि सत्य परमेश्वराचे चिंतन स्थिर असते.

ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥਹ ਨਾਥੁ ਤੂ ਨਿਧਾਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥
सुरि नर नाथह नाथु तू निधारा आधारु ॥

हे देवदूत, पुरुष आणि योगगुरूंचे स्वामी आणि स्वामी, तू असहायांचा आधार आहेस.

ਸਰਬੇ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰੀ ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥
सरबे थान थनंतरी तू दाता दातारु ॥

सर्व ठिकाणी आणि अंतराळात तूच दाता, महान दाता आहेस.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਤੂ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
जह देखा तह एकु तू अंतु न पारावारु ॥

परमेश्वरा, मी जिकडे पाहतो तिकडे मी तुला पाहतो; तुम्हाला अंत किंवा मर्यादा नाही.

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
थान थनंतरि रवि रहिआ गुरसबदी वीचारि ॥

तुम्ही स्थळे आणि आंतरक्षेत्रे व्यापून टाकत आहात; गुरूंच्या वचनाचे चिंतन केल्याने तुम्ही सापडता.

ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਸੀ ਵਡਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥੩੪॥
अणमंगिआ दानु देवसी वडा अगम अपारु ॥३४॥

तुम्ही भेटवस्तू मागितल्या नसतानाही देता; तू महान, अगम्य आणि अनंत आहेस. ||34||

ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥
दइआ दानु दइआलु तू करि करि देखणहारु ॥

हे दयाळू परमेश्वरा, तू दयेचा अवतार आहेस; सृष्टी निर्माण करणे, तुम्ही ते पहा.

ਦਇਆ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਿ ॥
दइआ करहि प्रभ मेलि लैहि खिन महि ढाहि उसारि ॥

हे देवा, माझ्यावर कृपा कर आणि मला स्वतःशी जोड. एका क्षणात, तू नष्ट करतोस आणि पुन्हा बांधतोस.

ਦਾਨਾ ਤੂ ਬੀਨਾ ਤੁਹੀ ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ॥
दाना तू बीना तुही दाना कै सिरि दानु ॥

तू सर्वज्ञ आणि सर्व पाहणारा आहेस; सर्व दातांमध्ये तू सर्वश्रेष्ठ दाता आहेस.

ਦਾਲਦ ਭੰਜਨ ਦੁਖ ਦਲਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥੩੫॥
दालद भंजन दुख दलण गुरमुखि गिआनु धिआनु ॥३५॥

तो दारिद्र्याचा नाश करणारा आणि वेदनांचा नाश करणारा आहे; गुरुमुखाला आध्यात्मिक शहाणपण आणि ध्यानाची जाणीव होते. ||35||

ਧਨਿ ਗਇਐ ਬਹਿ ਝੂਰੀਐ ਧਨ ਮਹਿ ਚੀਤੁ ਗਵਾਰ ॥
धनि गइऐ बहि झूरीऐ धन महि चीतु गवार ॥

आपली संपत्ती गमावून तो दुःखाने ओरडतो; मूर्खाचे चैतन्य संपत्तीत मग्न असते.

ਧਨੁ ਵਿਰਲੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿ ॥
धनु विरली सचु संचिआ निरमलु नामु पिआरि ॥

सत्याची संपत्ती गोळा करणारे आणि निष्कलंक नाम, परमेश्वराच्या नामावर प्रेम करणारे किती दुर्मिळ आहेत.

ਧਨੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਣ ਦੇਹਿ ਜੇ ਰਾਚਹਿ ਰੰਗਿ ਏਕ ॥
धनु गइआ ता जाण देहि जे राचहि रंगि एक ॥

जर तुमची संपत्ती गमावून तुम्ही एका परमेश्वराच्या प्रेमात लीन झाला असाल तर ते सोडून द्या.

ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਭੀ ਕਰਤੇ ਕੀ ਟੇਕ ॥
मनु दीजै सिरु सउपीऐ भी करते की टेक ॥

आपले मन समर्पित करा, आणि आपले मस्तक समर्पण करा; फक्त सृष्टिकर्ता परमेश्वराचाच आधार घ्या.

ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥
धंधा धावत रहि गए मन महि सबदु अनंदु ॥

जेव्हा मन शब्दाच्या आनंदाने भरून जाते तेव्हा संसारिक व्यवहार आणि भटकंती थांबते.

ਦੁਰਜਨ ਤੇ ਸਾਜਨ ਭਏ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ॥
दुरजन ते साजन भए भेटे गुर गोविंद ॥

सृष्टीचा स्वामी गुरूंना भेटून शत्रूही मित्र बनतात.