सालोक, पाचवी मेहल:
जगाच्या या आश्चर्यकारक जंगलात अनागोंदी आणि गोंधळ आहे; महामार्गांवरून आरडाओरडा होतो.
हे माझ्या पती, मी तुझ्यावर प्रेम करतो; हे नानक, मी आनंदाने जंगल पार करतो. ||1||
जर राग गुजरीसाठी एक परिपूर्ण उपमा असेल तर ते वाळवंटात एकाकी पडलेल्या व्यक्तीचे असेल, ज्याचे हात कप आहेत, पाणी धरलेले आहे. तथापि, जेव्हा त्यांच्या जोडलेल्या हातातून पाणी हळूहळू गळू लागते तेव्हाच माणसाला पाण्याचे खरे मूल्य आणि महत्त्व कळते. त्याचप्रमाणे राग गुजरी श्रोत्याला वेळ निघून जाण्याची जाणीव आणि जाणीव होण्यास प्रवृत्त करते आणि अशा प्रकारे वेळेचे मौल्यवान स्वरूप स्वतःच मूल्यवान बनते. प्रकटीकरण श्रोत्यांना त्यांच्या स्वत: च्या मृत्यू आणि मृत्यूबद्दल जागरूकता आणते आणि त्यांना त्यांच्या उरलेल्या 'आयुष्यकाळाचा' अधिक हुशारीने वापर करण्यास प्रवृत्त करते.