Salok, Piąty Mehl:
W tym cudownym lesie świata panuje chaos i zamieszanie; z autostrad dochodzą wrzaski.
Kocham Cię, Panie mój Mężu; O Nanak, radośnie przemierzam dżunglę. ||1||
Jeśli istnieje idealne porównanie Raaga Gujari, byłoby to porównanie do osoby samotnej na pustyni, która ze złożonymi rękami trzyma wodę. Jednak dopiero wtedy, gdy woda zacznie powoli sączyć się przez ich złączone ręce, osoba uświadamia sobie prawdziwą wartość i znaczenie wody. Podobnie Raag Gujari prowadzi słuchacza do uświadomienia sobie i uświadomienia sobie przemijania czasu, w ten sposób zaczyna doceniać cenną naturę samego czasu. Objawienie prowadzi słuchacza do świadomości i przyznania się do własnej śmierci i śmiertelności, dzięki czemu mądrzej wykorzystuje pozostały „czas życia”.