मूर्ख, स्वार्थी मनमुखाला जग अवघड आहे;
शब्दाचा सराव करताना, एक लोखंड चघळतो.
आतून आणि बाहेरून एकच परमेश्वर जाणून घ्या.
हे नानक, खऱ्या गुरूंच्या इच्छेने अग्नी शांत होतो. ||46||
देवाच्या खऱ्या भयाने ओतप्रोत, अभिमान नाहीसा होतो;
तो एक आहे याची जाणीव करा आणि शब्दाचे चिंतन करा.
खरा शब्द हृदयात खोलवर राहून,
शरीर आणि मन शांत आणि शांत झाले आहे आणि परमेश्वराच्या प्रेमाने रंगले आहे.
कामवासना, क्रोध आणि भ्रष्टाचार यांची आग विझते.
हे नानक, प्रेयसी त्याच्या कृपेची दृष्टी देतो. ||47||
"मनाचा चंद्र थंड आणि गडद आहे; तो कसा प्रबुद्ध आहे?
सूर्य इतका तेजस्वीपणे कसा प्रज्वलित होतो?
मृत्यूची सतत सावध नजर कशी फिरवता येईल?
गुरुमुखाचा सन्मान कोणत्या समजुतीने जपला जातो?
मृत्यूवर विजय मिळवणारा योद्धा कोण आहे?
हे नानक, आम्हाला तुमचे विचारपूर्वक उत्तर द्या." ||48||
शब्दाला वाणी देऊन मनाचा चंद्र अनंताने प्रकाशित होतो.
चंद्राच्या घरी सूर्य वास करतो तेव्हा अंधार दूर होतो.
सुख आणि दुःख सारखेच असतात, जेव्हा मनुष्य नामाचा, भगवंताच्या नामाचा आधार घेतो.
तो स्वतः वाचवतो, आणि आपल्याला पार पाडतो.