सिध गोसटि

(पान: 12)

ਕਵਣ ਮੂਲੁ ਕਵਣ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

कवण मूलु कवण मति वेला ॥

"सर्वांचे मूळ, मूळ काय आहे? या काळात कोणती शिकवण आहे?

ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਗੁਰੂ ਜਿਸ ਕਾ ਤੂ ਚੇਲਾ ॥

तेरा कवणु गुरू जिस का तू चेला ॥

तुमचा गुरु कोण आहे? तुम्ही कोणाचे शिष्य आहात?

ਕਵਣ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਹੁ ਨਿਰਾਲੇ ॥

कवण कथा ले रहहु निराले ॥

ते कोणते वाणी आहे, ज्याने तुम्ही अलिप्त राहता?

ਬੋਲੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਬਾਲੇ ॥

बोलै नानकु सुणहु तुम बाले ॥

हे नानक, लहान मुला, आम्ही काय म्हणतो ते ऐक.

ਏਸੁ ਕਥਾ ਕਾ ਦੇਇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

एसु कथा का देइ बीचारु ॥

आम्ही काय बोललो यावर तुमचे मत मांडा.

ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥੪੩॥

भवजलु सबदि लंघावणहारु ॥४३॥

शब्द आपल्याला भयंकर जग-सागराच्या पलीकडे कसे घेऊन जाऊ शकतात?" ||43||

ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

पवन अरंभु सतिगुर मति वेला ॥

हवेतून सुरुवात झाली. हे खरे गुरूंच्या शिकवणीचे युग आहे.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥

सबदु गुरू सुरति धुनि चेला ॥

शब्द हा गुरू आहे, ज्याच्यावर मी प्रेमाने लक्ष केंद्रित करतो; मी छाया, शिष्य आहे.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥

अकथ कथा ले रहउ निराला ॥

न बोललेले बोलणे, मी अलिप्त राहतो.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

नानक जुगि जुगि गुर गोपाला ॥

हे नानक, युगानुयुगे, जगाचा स्वामी माझा गुरु आहे.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥

एकु सबदु जितु कथा वीचारी ॥

मी शब्दाच्या उपदेशाचे चिंतन करतो, एक देवाचे वचन.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥

गुरमुखि हउमै अगनि निवारी ॥४४॥

गुरुमुख अहंकाराची आग विझवतो. ||44||

ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

मैण के दंत किउ खाईऐ सारु ॥

"मेणाच्या दातांनी लोखंड कसे चघळता येईल?

ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥

जितु गरबु जाइ सु कवणु आहारु ॥

ते अन्न कोणते, जे अभिमान हरण करते?

ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥

हिवै का घरु मंदरु अगनि पिराहनु ॥

अग्नीचे वस्त्र परिधान करून, बर्फाचे घर असलेल्या राजवाड्यात कसे राहता येईल?

ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥

कवन गुफा जितु रहै अवाहनु ॥

ती गुहा कुठे आहे, जिच्या आत कोणी अचल राहू शकेल?

ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥

इत उत किस कउ जाणि समावै ॥

इकडे तिकडे व्याप्त आहे हे आपण कोण जाणावे?

ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥

कवन धिआनु मनु मनहि समावै ॥४५॥

ते ध्यान काय आहे, जे मनाला स्वतःमध्ये लीन करून घेते?" ||45||

ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥

हउ हउ मै मै विचहु खोवै ॥

आतून अहंकार आणि व्यक्तिवाद नष्ट करणे,

ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥

दूजा मेटै एको होवै ॥

आणि द्वैत नष्ट करून, नश्वर ईश्वराशी एकरूप होतो.