"Cila është rrënja, burimi i të gjithave? Çfarë mësimesh mbajnë për këto kohë?
Kush është guru juaj? Dishepull i kujt je ti?
Cili është ai fjalim, me të cilin ju mbeteni të palidhur?
Dëgjo çfarë të themi, o Nanak, ti djalë i vogël.
Na jepni mendimin tuaj për atë që kemi thënë.
Si mund të na çojë Shabad përtej oqeanit të tmerrshëm botëror?" ||43||
Nga ajri erdhi fillimi. Kjo është epoka e Mësimeve të Guru-së së Vërtetë.
Shabad është Guru, mbi të cilin e përqendroj me dashuri ndërgjegjen time; Unë jam chaylaa, dishepulli.
Duke folur Fjalimin e Pashprehur, mbetem i palidhur.
Nanak, gjatë gjithë shekujve, Zoti i botës është Guru im.
Unë meditoj predikimin e Shabadit, Fjalën e të Vetmit Zot.
Gurmukhu shuan zjarrin e egoizmit. ||44||
“Me dhëmbë dylli, si mund të përtypet hekur?
Cili është ai ushqim që të largon krenarinë?
Si mund të jetohet në pallat, në shtëpinë e borës, i veshur me rroba zjarri?
Ku është ajo shpellë, brenda së cilës njeriu mund të mbetet i palëkundur?
Kë duhet të dimë se po përshkon aty-këtu?
Cili është ai meditim që e shtyn mendjen të zhytet në vetvete?" ||45||
Zhdukja e egoizmit dhe individualizmit nga brenda,
dhe duke fshirë dualitetin, i vdekshmi bëhet një me Perëndinë.