سدھ گوشٹ

(صفحو: 12)

ਕਵਣ ਮੂਲੁ ਕਵਣ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

kavan mool kavan mat velaa |

”جڙ ڇا آهي، سڀني جو سرچشمو؟ هن وقت لاءِ ڪهڙيون تعليم آهن؟

ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਗੁਰੂ ਜਿਸ ਕਾ ਤੂ ਚੇਲਾ ॥

teraa kavan guroo jis kaa too chelaa |

توهان جو گرو ڪير آهي؟ توهان ڪنهن جو شاگرد آهيو؟

ਕਵਣ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਹੁ ਨਿਰਾਲੇ ॥

kavan kathaa le rahahu niraale |

اها ڪهڙي ڳالهه آهي، جنهن سان تون بي تعلق رهين؟

ਬੋਲੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਬਾਲੇ ॥

bolai naanak sunahu tum baale |

ٻڌو جيڪو اسان چئون ٿا، اي نانڪ، تون ننڍڙو ڇوڪرو.

ਏਸੁ ਕਥਾ ਕਾ ਦੇਇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

es kathaa kaa dee beechaar |

اسان کي پنهنجي راء ڏيو ته اسان ڇا چيو آهي.

ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥੪੩॥

bhavajal sabad langhaavanahaar |43|

ڪئين لفظ اسان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ جي پار وٺي ويندا؟" ||43||

ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

pavan aranbh satigur mat velaa |

هوا کان شروع ٿي آيو. هي سچو گرو جي تعليمات جو دور آهي.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥

sabad guroo surat dhun chelaa |

شَبَد اُهو گرو آهي، جنهن تي مان پيار سان پنهنجي شعور کي توجهه ڏيان ٿو. مان چيلا آهيان، شاگرد آهيان.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥

akath kathaa le rhau niraalaa |

اڻ ڳالهائجندڙ ڳالھ ٻولھ، مان اٽل رھيس.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

naanak jug jug gur gopaalaa |

اي نانڪ، سڄي عمر، دنيا جو رب منهنجو گرو آهي.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥

ek sabad jit kathaa veechaaree |

مان شبد جي واعظ تي غور ڪريان ٿو، هڪ خدا جو ڪلام.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥

guramukh haumai agan nivaaree |44|

گرو مُخ انا جي باهه وسائي ٿو. ||44||

ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

main ke dant kiau khaaeeai saar |

”موم جي ڏندن سان، لوهه کي ڪيئن چباجي؟

ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥

jit garab jaae su kavan aahaar |

اهو ڪهڙو کاڌو آهي، جيڪو غرور کي ختم ڪري ٿو؟

ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥

hivai kaa ghar mandar agan piraahan |

محلات ۾، برف جي گهر ۾، باهه جا پوشاڪ پائي ڪيئن رهي سگهي ٿو؟

ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥

kavan gufaa jit rahai avaahan |

اهو غار ڪٿي آهي، جنهن جي اندر ڪو به لڪل نه رهي؟

ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥

eit ut kis kau jaan samaavai |

اسان کي ڄاڻڻ گهرجي ته ڪير هتي ۽ اتي موجود آهي؟

ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥

kavan dhiaan man maneh samaavai |45|

اهو ڪهڙو مراقبو آهي، جيڪو ذهن کي پاڻ ۾ سمائجي وڃي؟" ||45||

ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥

hau hau mai mai vichahu khovai |

اندر مان انا پرستي ۽ انفراديت جو خاتمو،

ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥

doojaa mettai eko hovai |

۽ دوئي کي ختم ڪري، انسان خدا سان هڪ ٿي وڃي ٿو.