‘Wat is de wortel, de bron van alles? Welke leringen gelden voor deze tijd?
Wie is jouw goeroe? Wiens discipel ben jij?
Wat is die toespraak, waardoor je ongebonden blijft?
Luister naar wat we zeggen, O Nanak, kleine jongen.
Geef ons uw mening over wat we hebben gezegd.
Hoe kan de Shabad ons over de angstaanjagende wereldoceaan dragen?" ||43||
Uit de lucht kwam het begin. Dit is het tijdperk van de leringen van de ware goeroe.
De Shabad is de Guru, op wie ik liefdevol mijn bewustzijn richt; Ik ben de chaylaa, de discipel.
Terwijl ik de onuitgesproken toespraak uitspreek, blijf ik ongebonden.
Nanak, door de eeuwen heen is de Heer van de Wereld mijn Guru.
Ik denk na over de preek van de Shabad, het Woord van de Ene God.
De Gurmukh dooft het vuur van egoïsme. ||44||
‘Hoe kun je met tanden van was op ijzer kauwen?
Wat is dat voedsel dat trots wegneemt?
Hoe kan iemand in een paleis, het huis van de sneeuw, leven terwijl hij gewaden van vuur draagt?
Waar is die grot, waarbinnen men onwankelbaar kan blijven?
Wie moeten we kennen die hier en daar doordringen?
Wat is die meditatie die ervoor zorgt dat de geest in zichzelf opgaat?" ||45||
Egoïsme en individualisme van binnenuit uitroeien,
en door de dualiteit uit te wissen, wordt de sterveling één met God.